Το δώρο της δημιουργικής ευελιξίας βρίσκεται στο Άλαν Μπένετ ένας από τους πιο γόνιμους εκπροσώπους του. Επειδή το έργο αυτού του Άγγλου συγγραφέα κινείται στο τιμόνι μεταξύ θεάτρου, κινηματογράφου, τηλεοπτικών σειρών, ραδιοφώνου, θεάτρου και φυσικά επίσης λογοτεχνίας.
Με αυτή τη φερεγγυότητα με την οποία μόνο οι δημιουργοί που συνορεύουν με τη δημιουργική ιδιοφυΐα ξέρουν πώς να κινούνται και που αφήνονται να παρασυρθούν από ανησυχίες χωρίς να φοβούνται την αλλαγή του δίσκου, ο Bennett πέτυχε τη λογοτεχνική του επίδραση μέσα από δοκίμια, βιογραφίες και μυθιστορήματα. Ψάχνω για μια κοντινή σύγκριση, κάποιος σαν Ντέιβιντ Τρούμπα Με την ποικίλη δημιουργική παλέτα του γύρω από τον κινηματογράφο, το δοκίμιο ή το μυθιστόρημα, θα μπορούσε, με το πέρασμα του χρόνου, να σκιαγραφήσει μια παρόμοια δημιουργική πορεία.
Σε αυτήν την ανάρτηση εστιάζουμε σε εκείνο το μέρος της μυθοπλασίας του Μπένετ, στα πιο εξαιρετικά μυθιστορήματά του που έγιναν ακριβώς το πιο πρόσφατο έργο του, ίσως με την πρόθεση οι πλοκές του να αποκτήσουν αυτό το έδαφος για αυτό που έζησε, για εμπειρία, για προστιθέμενη αξία ενός συγγραφέα με ασύγκριτες πολιτιστικές και ζωτικές αποσκευές.
Παρόλο που είναι αλήθεια ότι αυτό το τμήμα μυθοπλασίας μυθοπλασίας δεν είναι εκεί όπου ο συγγραφέας ασχολείται με περαιτέρω εξελίξεις, το σύντομο μυθιστόρημα του φετίχ επιτυγχάνει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα της σύνθεσης των ανθρωπιστικών, σχεδόν φιλοσοφικών ιδεών του, χωρίς να χάνει από την όρεξη για τη σκηνοθεσία μέσα σε ένα είδος σουρεαλισμού για να ζωγραφίσει χιούμορ, σύγχυση και εκκεντρικότητα.
Κορυφαία 3 προτεινόμενα μυθιστορήματα του Άλαν Μπένετ
Ένας ασυνήθιστος αναγνώστης
Η Isabel II ως πρωταγωνίστρια ενός μικρού μυθιστορήματος για τη λογοτεχνία. Μια πλοκή από αδύνατα σενάρια και μια εξωτική πλοκή, έτσι ώστε στην αποξένωση να μείνουμε έγκυοι από τα αποτελέσματα. Γιατί κάθε χαρακτήρας εκτός τόπου ξεκινά κερδίζοντάς μας στο αναστατωτικό.
Το ότι η βασίλισσα της Αγγλίας καταλήγει να μπαίνει σε μια περιοδεύουσα βιβλιοθήκη δίπλα στον χώρο εξυπηρέτησης του παλατιού μας αποπροσανατολίζει ευθύς εξαρχής. Από την ευκαιρία που την οδηγεί σε αυτόν τον μικρό χώρο γεμάτο βιβλία, απελευθερώνει μια εισαγωγή στον παράδεισο της ανάγνωσης που για τη βασίλισσα τυγχάνει να είναι αυτή η ανακάλυψη κάθε αναγνώστη.
Παρά τον περίεργο χαρακτήρα της πρότασης, και χάρη στη λεπτότητα του συγγραφέα, δεν βρίσκουμε σάτιρα σε αυτό το σύντομο μυθιστόρημα, παρά το γεγονός ότι απολαμβάνουμε, φυσικά, το χιούμορ που είναι χαρακτηριστικό των ανησυχητικών καταστάσεων. Εκμεταλλευόμενος την αλλοτριωτική αίσθηση του να βλέπεις τη βασίλισσα να εικονογραφείται από έναν κοινό αφοσιωμένο στη σόμπα του παλατιού και να διαβάζει στον ελεύθερο χρόνο του.
Τελικά, είναι ένας οδηγός για την αναγνωστική γεύση που μπορεί να τσιμπήσει οποιονδήποτε την κατάλληλη στιγμή, με αυτό το συναίσθημα της μεγάλης ανακάλυψης, της δύναμης της λογοτεχνίας ενάντια σε κάθε κοινωνική συνθήκη. Γιατί αν κάτι είναι ισχυρό και μεταμορφωτικό, είναι η ανακάλυψη αυτής της γευστικής αίσθησης της φαντασίας που απλώνεται σε σενάρια, έννοιες, ιδέες και χώρους ελευθερίας που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί, ακόμη λιγότερο για έναν μονάρχη αφοσιωμένο στις κενές μονοτονίες του πνευματικού με αξιώσεις αιωνιότητας. φαίνεται από έξω..
Η κυρία στο βαν
Ακόμα και οι αναμνήσεις γύρω από μια συγκεκριμένη ζωτική συγκυρία της ύπαρξης του Bennett λαμβάνουν αυτή τη μαγική φανταστική μετατροπή. Με τον τρόπο που το λέμε και από τα γεγονότα που εισάγονται από την πραγματικότητά τους.
Επειδή η εμφάνιση της δεσποινίς Shepherd, με το βαν της και την αποκόλλησή της από τον κόσμο, στη ζωή του Bennett αντιπροσωπεύεται με ένα σημείο καινοτομίας στο οποίο κάθε μέρα της Miss Shepherd που παρακολουθεί ο Bennett είναι ένα κεφάλαιο της αυστηρότητας της ζωής στο κοινωνικό ρεύμα. Είναι αλήθεια ότι η πρώτη αναντιστοιχία προκύπτει από την πρωταγωνίστρια με τη ζωή της σε ένα παλιό φορτηγό, χωρίς μεγαλύτερο στόχο από το να επιβιώνει καθημερινά, με αυτή τη φιλοσοφία μεταξύ διαύγειας και διαταραχής. Για 15 χρόνια η Bennett κατέληξε να στεγάζει τη Miss Shepherd στο υπόστεγο της.
Αλλά από εκείνη την πρώτη πρόθεση αλληλεγγύης κατέληξε να ανακαλύψει τη θέληση να παρατηρήσει, να αναλύσει εκείνη την περιθωριοποιημένη γυναίκα που, αν και δεν του παρείχε μια κοινωνιολογική θεωρία, τον μαγνήτισε για να καταλήξει να γράψει αυτό το βιβλίο. Ένα έργο που μεγεθύνει, από το εκκεντρικό, έναν μεγάλο εκπρόσωπο της επιβίωσης μπροστά στη δίνη. Ένα άτομο κρατούμενο, στο περιθώριο, μακριά από την κεντρομόλο δύναμη που κινεί τα πάντα στην κοινωνία. Κι όμως, ο Bennet μας αποκαλύπτει στο Shepherd αυτό το προνομιακό όραμα, αυτή την εστίαση κάποιου που παρατηρεί από έξω και είναι ικανός να προσφέρει μοναδικές αποχρώσεις για την κοινωνική αδράνεια που τρίζει.
Δύο όχι πολύ αξιοπρεπείς ιστορίες
Δύο μεσήλικες γυναίκες, με τη ζωή τους χτισμένη από τους κανόνες, με τις κατάλληλες βάσεις για να χτίσουν τη ζωή όπως πρέπει. Αλλά το πρέπει ποτέ δεν είναι εντελώς «είναι».
Η κυρία Ντόναλντσον θα μπορούσε να έχει περάσει το υπόλοιπο της ζωής της χωρίς μεγάλες αλλαγές, εκπληρώνοντας τις υποχρεώσεις της ως αιώνιος πένθος υπό την επίβλεψη της κόρης της. Σιγά σιγά όμως η ίδια δραπετεύει από αυτά τα καθήκοντα κανονικότητας για να ανοίξει στην ανακάλυψη της ύπαρξης χωρίς περαιτέρω όρους. Λόγω οικονομικής ανάγκης, βρίσκει δουλειά σε νοσοκομείο και είναι μούσκεμα σε αυτόν τον άφθονο ανθρωπισμό που προέρχεται από ασθένειες που αλλάζουν το πρίσμα της ζωής.
Και όπως αυτή, το σπίτι της αρχίζει να ζωντανεύει για να ξεπεράσει τον θάνατο του συζύγου της. Η άφιξη στο σπίτι της φοιτητών που νοικιάζουν ένα δωμάτιο θα καταλήξει να την απαλλάξει από πολλά πράγματα. Η άλλη απρεπής ιστορία είναι αυτή της οικογένειας Forbes, με το στίγμα της μητέρας που σημαδεύει το μέλλον όλων. Ίσως ο σύζυγός της και ο γιος της Γκράχαμ θα ήθελαν να σταματήσουν να βρίσκονται κάτω από αυτή την ομπρέλα που, αντί να τους προστατεύει από τη βροχή, τους σκεπάζει με τον ήλιο.
Μέσα στο σκοτάδι της ομπρέλας της, η κυρία Forbes δεν μπορεί να φανταστεί την επιθυμία για φως των δύο ανδρών στο σπίτι της με τους οποίους μοιράζεται αυτό το ανυπέρβλητο σύμφωνο καλών εμφανίσεων. Αλλά μόλις ο κεραυνός καταλήξει να τους φωτίζει, το ρεύμα του εκτυφλωτικού φωτός μπορεί να ξυπνήσει νέους κόσμους στις ζωές των τριών.
1 σχόλιο στο “Τα 3 καλύτερα βιβλία του Άλαν Μπένετ”