Η πεζογραφική πτυχή του ουσιαστικά ποιητής Zagajewski Προκύπτει επίσης από αυτή την πρόθεση να παρέχει ένα ωραιοποιημένο όραμα του κόσμου. Είτε στην τραγική αντίληψη ότι μόνο οι ποιητές μπορούν να εξυψωθούν προς την αιθέρια ενοχή και τον πόνο.
Και φυσικά, αυτός που είναι πιο πεζογραφικός από στίχους κρατάει πάντα τα βιβλία με πιο σφιχτές και πιο συμπυκνωμένες παραγράφους. Περισσότερο από τις σύντομες γραμμές του τρέχοντος ποιήματος, τόσο όμορφες, ακριβείς και ικανές να προσεγγίσουν την αιωνιότητα όσο και η ανυποχώρητη αδυναμία μου να το αντιληφθώ.
Αλλά ο Zagajewski έχει το χάρισμα του λόγου. ΧΩΡΙΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ. Και στην προσπάθειά του να μυθιστοριολογήσει τη ζωή του, να δείξει το δοκίμιο από την εμπειρία και τη μεταφυσική από τη μνήμη, μας προσφέρει βιβλία για όσους από εμάς είμαστε ανίσχυροι στη στιχουργική. Και τότε ναι ότι το trova, η μελωδία ή ο ατροφικός στίχος φτάνει για να ξεσηκωθεί στους έκπληκτους αναγνώστες των έργων του.
Κορυφαία 3 προτεινόμενα βιβλία του Adam Zagajewski
Στην ομορφιά των άλλων
Η ομορφιά είναι πάντα εξωγήινη. Είναι κάτι απαραίτητο για τον ποιητή να είναι έτσι. Γιατί όταν η ομορφιά πλησιάζει και γίνεται δική σου, λιώνεις τα πάντα σε λάσπη ή λιώνει σε καπνό. Όσο περνάει ο καιρός, αυτό που έχει ζήσει μπορεί να εξιδανικευτεί με κάποιον τρόπο προς το καλύτερο, τουλάχιστον για να γράψουμε για όσα χάθηκαν με την αδιαμφισβήτητη αίσθηση ότι ναι, αυτή η ομορφιά που άφησε πίσω δεν θα επιστρέψει ποτέ.
Το βιβλίο απομνημονευμάτων και το ημερολόγιο, Στην ομορφιά των άλλων μπορεί να θεωρηθεί, σήμερα, το αριστούργημα του μεγάλου σύγχρονου Πολωνού συγγραφέα Adam Zagajewski. Γραμμένο σε υπέροχη πεζογραφία από έναν μεγάλο πεζογράφο και ποιητή, αυτό είναι ένα από εκείνα τα βιβλία που μπορούν να συναρπάσουν τον αναγνώστη από τις πρώτες σελίδες.
Υπεράσπιση της ποίησης και του διαλογισμού για την ιστορία. εικόνες ζωντανών πόλεων και πορτρέτα διάσημων και ανώνυμων ανθρώπων. μικρά δοκίμια για μεγάλα θέματα και συλλογή αφορισμών, τα οποία μπορούν να συλλεχθούν εδώ και εκεί κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης. λυρικό άλμπουμ στο οποίο ο συγγραφέας αναπαράγει και σχολιάζει μερικές συνθέσεις αγαπημένων ποιητών.
Σημειώσεις στο περιθώριο των βιβλίων που διαβάζονται σε συγκεντρωμένη ανάγνωση. εντυπώσεις που προκάλεσε η έντονη ακρόαση μουσικών έργων ή η έκπληξη της περισυλλογής των ζωγραφικών έργων από τους μεγάλους δασκάλους: όλα αυτά; και πολλά άλλα ;; el Στην ομορφιά των άλλων.
Δύο πόλεις
Η Ευρώπη του XNUMXού αιώνα έκανε περίεργα ταξίδια ταυτότητας μεταξύ λαών. Οι εμπειρίες του Zagajewski παρέχουν ένα όραμα πλήρους παραξενιάς σχετικά με την ικανότητα των ανθρώπων να αποξενώσουν τον επόμενο τους από απλή τύχη.
Το 1945, όταν ο Adam Zagajewski ήταν τεσσάρων μηνών, η γενέτειρά του (Lvov) ενσωματώθηκε στην ΕΣΣΔ και η οικογένειά του αναγκάστηκε να μετακομίσει σε μια πρώην γερμανική πόλη (Gliwice) που η Πολωνία μόλις είχε προσαρτήσει. Σε μια Ευρώπη που χαρακτηρίζεται από ολοκληρωτισμό, αντίφαση και ξεριζωμό, οι άνθρωποι που εκτοπίστηκαν παρά τη θέλησή τους έγιναν μετανάστες που, ωστόσο, δεν είχαν εγκαταλείψει ποτέ τη χώρα τους.
Από αυτή την εμπειρία προέρχεται αυτός ο διαυγής, αληθινός και γενναίος προβληματισμός, ο οποίος προσπαθεί να ενώσει τους δύο πόλους που αντιπροσωπεύουν αυτές οι δύο πόλεις: αυτόν ενός μυθικού χώρου, αν και εκπληκτικά οικιακού, ζεστού και φιλόξενου, και αυτόν μιας εχθρικής και αγενούς πραγματικότητας, που ξέρει αν πρόκειται για συμβολική αναπαράσταση ποιητικής έντασης.
Μια μικρή υπερβολή
Μια μικρή υπερβολή, το πιο προσωπικό έργο του Zagajewski, δεν είναι μια αυτοβιογραφία που πρέπει να χρησιμοποιηθεί, αλλά ένα παραπλανητικό, αφοριστικό κείμενο, ένα είδος ημερολογίου χωρίς χρονολογική σειρά στο οποίο ο ποιητής μοιράζεται με τον αναγνώστη επεισόδια της προσωπικής του ιστορίας (από τον Δεύτερο Κόσμο Ο πόλεμος και η απέλαση της οικογένειάς του μετά την κατάληψη της Πολωνίας στην κηδεία του Ιωσήφ Μπρόντσκι στη Βενετία) συνυφασμένα με εντυπώσεις για την ιστορία της Ευρώπης, τον πόλεμο και την ιδεολογία, καθώς και τη λογοτεχνία και την τέχνη που έχουν σημαδέψει περισσότερο την καριέρα του.
Η ποίηση είναι μια μικρή υπερβολή αρκεί να μην την κάνουμε σπίτι μας, γιατί τότε γίνεται πραγματικότητα. Και όταν το εγκαταλείψουμε - γιατί κανείς δεν μπορεί να μείνει για πάντα σε αυτό - είναι και πάλι μια μικρή υπερβολή. Και είναι ότι, για τον Zagajewski, η ποίηση είναι αυτή η μικρή μετατόπιση του πραγματικού που επιτρέπει τη ζωή να μετατραπεί σε τέχνη.
