Συνήθως δεν μου αρέσουν πολύ τα βιβλία αυτοβοήθειας. Οι σημερινοί λεγόμενοι γκουρού ακούγονται σαν τσαρλατάνοι του παρελθόντος για μένα. Αλλά…
Έπειτα έρχεται η διαδικασία φιλτραρίσματος, η προσαρμογή στις δικές του συνθήκες. Αλλά το παράδειγμα είναι εκεί, γεμάτο με αυτό, υποδειγματικό μπροστά στις αντιξοότητες, γεμάτο ιδέες με τις οποίες μπορεί να ξεπεραστεί ο καθένας από τις απογοητεύσεις του, τους φόβους του και άλλα ραβδιά στους τροχούς της ζωής μας.
Στην πραγματικότητα, αυτό το βιβλίο Ο χορευτής από το Άουσβιτς είναι μια άσκηση ακρόασης, όπως όταν ανακαλύπτουμε στους γονείς ή τους παππούδες μας μια συναρπαστική ιστορία για παρελθόντα που είναι ελαφρώς πιο γκρίζα στο κοινωνικό (ίσως πολύ πιο πολύχρωμα στον άνθρωπο). Η επιβίωση του ολοκαυτώματος, της γενοκτονίας, φέρνει πάντα το φως ότι όλα είναι δυνατά με θέληση και δύναμη. Μια δύναμη αδύνατη να υποθέσουμε πριν αντιμετωπίσετε τη φρίκη, αλλά καταλήγει να γεννηθείτε από το τελευταίο σας κύτταρο σε αναζήτηση οξυγόνου και ζωής.
Περίληψη: Η Έγκερ ήταν δεκαέξι όταν οι Ναζί εισέβαλαν στην πόλη της στην Ουγγαρία και την πήγαν μαζί με την υπόλοιπη οικογένειά της στο Άουσβιτς. Μόλις βγήκαν στο γήπεδο, οι γονείς της στάλθηκαν στο θάλαμο αερίων και εκείνη παρέμεινε με την αδελφή της, περιμένοντας βέβαιο θάνατο.
Αλλά χορός Ο μπλε Δούναβης για τον Μενγκέλε του έσωσε τη ζωή και από τότε άρχισε ένας νέος αγώνας για επιβίωση. Πρώτα στα στρατόπεδα θανάτου, στη συνέχεια στην Τσεχοσλοβακία που πήραν οι κομμουνιστές και, τέλος, στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου θα κατέληγε να γίνει μαθήτρια του Βίκτορ Φράνκλ. Thatταν εκείνη τη στιγμή, μετά από δεκαετίες απόκρυψης του παρελθόντος της, που συνειδητοποίησε την ανάγκη να επουλώσει τις πληγές της, να μιλήσει για τη φρίκη που είχε ζήσει και να συγχωρήσει ως δρόμο για θεραπεία.
Το μήνυμά του είναι σαφές: έχουμε τη δυνατότητα να ξεφύγουμε από τις φυλακές που χτίζουμε στο μυαλό μας και μπορούμε να επιλέξουμε να είμαστε ελεύθεροι, ανεξάρτητα από τις συνθήκες της ζωής μας.
Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο Ο Χορευτής του Άουσβιτς, Το νέο βιβλίο της Edith Eger, εδώ: