Κριτικές ταινιών. Όλα για τις καλύτερες ταινίες πολλών σκηνοθετών, καθώς και για το όραμα και την κριτική μου για τις ερμηνείες των ηθοποιών.
Υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν ότι ο Τζον Μάλκοβιτς είναι ο πιο εγωιστής ηθοποιός από αυτούς που έχουν περάσει από το Χόλιγουντ. Η δημιουργία μιας ταινίας με τίτλο "Being John Malkovich" ακουγόταν σαν απόλυτη ματαιοδοξία. Ούτε είναι η ιδέα να γράψω και να πρωταγωνιστήσω σε μια άλλη ταινία με τίτλο "100 χρόνια: Η ταινία που δεν έφυγε ποτέ πίσω".
Δεδομένου ότι ο μυθικός Λεωνίδας έκανε σάρκα και οστά με πινελιές επικών κόμικς, η κίνηση του Τζέραρντ Μπάτλερ ήταν να ανέβει στο αστέρι του κινηματογράφου με νέους ρόλους που αφθονούσαν στο ηρωικό του άγκιστρο. Σίγουρα χωρίς να γίνει ένας από τους πρωταγωνιστές της πρώτης γραμμής, αλλά να αναγνωριστεί αρκετά ως...
Η μετάβαση από τον συμπληρωματικό ηθοποιό σε πρωταγωνιστή δεν είναι πάντα εύκολη. Στην πραγματικότητα, δεν καταλήγει πάντα να συμβαίνει. Ως εκ τούτου, πολλοί ηθοποιοί παραπονιούνται ότι όλες οι ταινίες γυρίζονται από τους ίδιους 5 ή 6 ηθοποιούς. Αλλά στην επιμονή του Τομ Χάρντι και στην αξία του μπορούμε να το βρούμε...
Αυτό που κάνει η Άννα Καστίγιο είναι μια εκθετική ερμηνευτική εξέλιξη. Την ανακάλυψα, όπως πολλοί από εμάς, με εκείνη τη μουσική κωμωδία του 2017 "The Call" και από τότε μέχρι σήμερα ανακαλύπτουμε τις αρετές του επαγγέλματός της από μια σαγηνευτική προσωπικότητα και ένα χάρισμα αυτών που γίνονται πιο έμπειροι...
Μια ηθοποιός που μαζεύει ερμηνευτικά μητρώα σαν να ήταν κάτι εύκολο στην πράξη η χαμαιλεοντική της αρετή. Αναμφίβολα η Τζένιφερ Λόρενς θα ευχαριστούσε έναν σπουδαίο σκηνοθέτη του παρελθόντος όπως ο Χίτσκοκ. Γιατί μέσα σε αυτό μπορούμε να βρούμε εκείνο το ανύποπτο παρασκήνιο που πάντα αναζητά ο κινηματογράφος ως παράγοντας έκπληξη. Κάτι…
Μόλις ο Χένρι Κάβιλ βάλει την κάπα του Σούπερμαν στην ντουλάπα λόγω της επιταγής της εταιρείας παραγωγής, η απεξάρτησή του προς πιο δημιουργικά υπαινικτικούς ερμηνευτικούς ορίζοντες θα είναι αναμφίβολα ενδιαφέρουσα. Γιατί στον Henry Cavill μπορείτε να αισθανθείτε μεγαλύτερες ερμηνευτικές δυνάμεις πέρα από τη στάση και τη στάση του...
Το θέμα με την Μπλέικ Λάιβλι και την υποκριτική ήταν απλώς θέμα χρόνου. Γιατί το ίδιο συνέβη και με τα αδέρφια του όπως όλοι οι κληρονόμοι της κινηματογραφικής επιχείρησης από την πλευρά του πατέρα και της μητέρας τους. Κάτι σαν τον Μπαρδέμ στην Ισπανία, αν θυμάμαι αυτή τη στιγμή κάποια παρομοίωση που θα εξαπλωθεί παντού...
Ο Κέβιν Μπέικον δεν χρειάζεται καμία υπερδραστική ή ιστορική για να μας φτάσει σε ό,τι συναισθήματα απαιτεί η εν λόγω σκηνή. Αυτό που έχει αυτός ο ηθοποιός είναι το έμφυτο χάρισμα που δύσκολα απαιτεί διαβροχή, ούτε πρόσθετα, ούτε άλλα κόλπα πέρα από τη χρήση μιας ξεπεσμένης προσωπικότητας και χάρισμα...
Ένα πρόσωπο καυλιάρης, ενός συναδέλφου με τον οποίο να βγούμε για μερικά ποτά και να τελειώσουμε τα μεσάνυχτα. Στη φιλική του εμφάνιση μου θυμίζει λίγο τον Ryan Reynolds, με τον οποίο έχω μια περίεργη σχέση ως τηλεθεατής γιατί μου θυμίζει έναν πολύχρονο φίλο...
Υπάρχουν ηθοποιοί που εξαφανίζονται και επανεμφανίζονται την τουλάχιστον απρόσμενη στιγμή. Συνέβη με τον Τζον Τραβόλτα, χάρη στον Ταραντίνο, στο «Pulp Fiction». Και συνέβη σχεδόν με τον ίδιο τρόπο με τον Χοακίν Φίνιξ στο Τζόκερ, τον πιο όξινο κακό του Μπάτμαν που γράφτηκε ποτέ. Παρόμοιο αποτέλεσμα, αναζωπύρωση μεγάλης σεισμικής έντασης…
Ο Μαρκ μπορεί να είχε δίκιο στο παράπονό του για τον Μπραντ Πιτ και τον Λέο Ντι Κάπριο που παίρνουν τα καλύτερα σενάρια. Και ένας ανήσυχος τύπος σαν αυτόν ανυπομονεί να του έρθουν ερμηνείες. Τον τελευταίο καιρό λοιπόν τον βλέπουμε περισσότερο ως παραγωγό ή υπεύθυνο του...
Το κρυστάλλινο βλέμμα και το αγγελικό πρόσωπο της Χάθαγουεϊ μπορεί να την περιορίσουν όταν πρόκειται να αναλάβει ρόλους που απαιτούν μεγαλύτερες δόσεις βάθους προς πιο κρυφές περιοχές του ανθρώπου. Αν και θα μπορούσαμε να σκεφτούμε κάτι παρόμοιο για τη Νάταλι Πόρτμαν και εδώ έχετε τις κεντητικές ερμηνείες της για το τι...