Κριτικές για οικεία μυθιστορήματα
Οι μεγάλοι συγγραφείς όπως ο Σαραμάγκο είναι αυτοί που διατηρούν τα έργα τους επίκαιρα ανά πάσα στιγμή. Γιατί όταν ένα έργο περιέχει την ανθρωπότητα που αποστάχθηκε στη λογοτεχνική αλχημεία, επιτυγχάνεται η εξάχνωση της ύπαρξης. Το θέμα της υπέρβασης μιας καλλιτεχνικής ή λογοτεχνικής κληρονομιάς φτάνει τότε σε αυτήν την πραγματική συνάφεια ...
Στα χέρια ενός συγγραφέα όπως Isabel Allende, η ιστορία επιτυγχάνει αυτό το έργο της προσέγγισης ενός παρελθόντος γεμάτο διδασκαλίες. Είτε αυτές οι διδασκαλίες είναι έγκυρες είτε όχι, γιατί στην επανάληψη των λαθών είμαστε απερίσκεπτα αποτελεσματικοί. Αλλά ρε… Κάτι παρόμοιο συμβαίνει με κάθε αφηγητή ιστορικής μυθοπλασίας. Γιατί πολλοί αναγνώστες...
Μια ιστορία για Thomas Savage γεννημένος το 1967 που μας έρχεται τώρα με εκείνη την παράξενη μολυσματικότητα των πιο απροσδόκητων σεισμών. Στο παρελθόν θα μπορούσε να φαίνεται σαν μια ιστορία των βαθιών Ηνωμένων Πολιτειών, σήμερα ανακαλύπτεται ξανά ως μια ισχυρή οικεία αφήγηση, τουλάχιστον από την αρχή, που εμβαθύνει σε αυτήν την έννοια του τι…
Όσο κι αν μεταμφιέζεται ως μια ρουτίνα ιστορία, γνωρίζουμε ήδη ότι ο David Foenkinos δεν εμβαθύνει σε τρόπους ή ενδοοικογενειακές σχέσεις αναζητώντας μυστικά ή σκοτεινές πλευρές. Επειδή ο ήδη παγκοσμίου φήμης Γάλλος συγγραφέας είναι περισσότερο χειρουργός των γραμμάτων σε σχήμα και ...
Πίσω στο 1984, ο Kent Haruf είχε την περίεργη ιδέα να κάνει την πατρίδα του και τους απροσδιόριστους κατοίκους της χώρο για το μυθιστόρημα. Δεν συμβαίνει ότι λίγο πολύ πράγματα συμβαίνουν σε διαφορετικά μέρη λόγω του απλού τοπίου ή λόγω των ιδιοσυγκρασιών των ντόπιων. Φυσικά, βάλτε ...
Σίγουρα καμία εποχή στο παρελθόν δεν ήταν καλύτερη, ούτε χειρότερη. Αλλά είναι συναρπαστικό να αφήνεις τον εαυτό σου να παρασυρθεί από εκείνη τη βίαιη προσπάθεια ενός μελαγχολικού ταξιδιού στους καιρούς των γονιών μας. Μέχρι εκείνο τον κόσμο που ερχόταν πάνω μας, αλλά που ήταν ακόμα ένα πλήθος συμπτώσεων που έπρεπε να εκραγούν. Αν …
Το εξωαισθητικό είναι ένα συναίσθημα διασκορπισμένο ανεξέλεγκτα πάνω στην πραγματικότητα, μια τρελή ορμή γεμάτη πάθη, συναισθήματα εκστατικής πληρότητας ή ακόμα και κενό αέρα. Το νερό είναι μια πρόκληση για τις αισθήσεις. Μόλις περάσει ως ψίθυρος ενός ρεύματος σαν να είναι βίαιο ...
Υπάρχει μια αιώνια οικειότητα. Αναφέρομαι στην ενδοϊστορία οποιασδήποτε εποχής που υφαίνει τα χρονικά αυτού που συνέβη με το μόνο πιθανό νήμα ζωών στο μεταξύ. Κάτι πολύ πέρα από τους επίσημους λογαριασμούς, τα κρύα αρχεία εφημερίδων και τα ανίκανα βιβλία ιστορίας ...
Η οικειότητα ως λογοτεχνικό είδος αποκτά στην Alice Mcdermott τη λαμπρή χροιά μιας σχεδόν φιλοσοφικής υπέρβασης. Γιατί σε αυτή την παρατήρηση πίσω από το ματάκι ή μέσα από τα παράθυρα, με τις κουρτίνες τους ανέμελα ανοιχτές, ανακαλύπτουμε την αυθεντική λάμψη της καθημερινότητας. Πίσω από τις κλειστές πόρτες, ο καθένας αναλαμβάνει τα περισσότερα...
Δεσμοί αίματος που στο ίδιο ύψος σε ένα γενεαλογικό δέντρο μπορεί να καταλήξουν να στενεύουν σε σημείο πνιγμού. Ο καϊνισμός είναι η τάξη της ημέρας για μια κληρονομιά, για μια φιλοδοξία ή για έναν ευρέως διαδεδομένο φθόνο για όσο διάστημα έχει κανείς μνήμη. Αδελφικά δεν σημαίνει πάντα κατανόηση και καλές δονήσεις. ...
Με τεράστιο θράσος και συντριπτική δύναμη, αφηγείται τη βαθιά πολυπλοκότητα των δεσμών αγάπης που βασίζονται στην ενδιαφέρουσα και λεπτή σχέση μεταξύ μητέρας και κόρης, όπως κανείς δεν το έχει ξαναπεί. Ένα τηλεφώνημα σηματοδοτεί την αρχή του ταξιδιού: η νεαρή γυναίκα που αφηγείται αυτή την ιστορία φεύγει ...
Η μελαγχολία είναι αυτή η παράξενη ευτυχία του να είσαι λυπημένος. Κάτι τέτοιο επεσήμανε σε κάποια περίσταση ο Βίκτωρ Ουγκώ. Όμως το θέμα έχει περισσότερη ουσία από όσο φαίνεται. Η μελαγχολία δεν είναι μόνο η λαχτάρα για το χρόνο που έχει λήξει, αλλά και η αποκαρδιωτική αίσθηση αυτού που εκκρεμεί, αυτού που είναι άλυτο. Τόσο μελαγχολικά...