3 καλύτερα βιβλία του Robert Graves

Μετά την ανάγνωση του βιβλίου Τα δεκαέξι δέντρα του Sommeτου Larss Mytting Προκάλεσα τη συμμετοχή των μεγάλων Ρόμπερτ Γκρέιβς στη μάχη που έγινε στη γαλλική περιοχή του Σομ, όπου έχασαν τη ζωή τους περισσότεροι από ένα εκατομμύριο στρατιώτες και στην οποία ο ίδιος ο Γκρέιβς επρόκειτο να φύγει από αυτόν τον κόσμο χωρίς να έχει γράψει τόσα υπέροχα μυθιστορήματα.

Το πεπρωμένο είναι έτσι, μπορεί να σε σημαδέψει, αλλά δεν μπορεί να σε καταστρέψει αν έχεις μια εκκρεμή αποστολή (ή έτσι θα θέλαμε να σκεφτόμαστε σε αυτό το χαοτικό σχέδιο της ύπαρξής μας ως πολιτισμού)

Και ακριβώς για αυτό, οι πολιτισμοί γνώριζαν και έγραφαν πολλά για το καλό Ρόμπερτ ΓκρέιβςΤο Ξεπέρασε το τραύμα της συμμετοχής του στον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο και αφού στράφηκε στη λογοτεχνία ως πιθανή θεραπεία για τη βαρβαρότητα, αυτός ο συγγραφέας βρήκε μεγάλους λόγους στους αρχαίους πολιτισμούς να γράψουν ιστορικά μυθιστορήματα μεγάλης σημασίας.

Η πιο απομακρυσμένη ιστορία κινείται μεταξύ μυθολογίας και απομακρυσμένων γραπτών μαρτυριών που προσπαθούν να ταιριάξουν μεταξύ τους σαν ένα παζλ με ένα συγκεκριμένο νόημα.

Έπειτα έρχεται η λογοτεχνία, προσαρμόζοντας μαγικά όλα αυτά τα κομμάτια, συμμετέχοντας με τη φαντασία και την τεκμηρίωση συγκεκριμένων σκηνών υποτιθέμενων ενδοϊστοριών προσαρμοσμένων στα αποκαλυπτικά έθιμα και έθιμα εκείνων των βραδιών της εποχής.

Αναμφίβολα ένας πολύ απαραίτητος συγγραφέας για να καταλάβει τι ένιωθαν και σκέφτηκαν οι πιο απομακρυσμένοι πρόγονοί μας για έναν πλανήτη που ήταν ακόμα άγνωστος στη λειτουργία του και γιγάντιος στο χώρο του.

Τα 3 καλύτερα μυθιστορήματα του Robert Graves

Η λευκή θεά

Σε αυτό το σπουδαίο μυθιστόρημα ο συγγραφέας άφησε ένα μεγάλο μέρος της σφραγίδας του, την πρόθεσή του να ζήσει μέσα στη δική του ιστορία, με αποτέλεσμα την αξιοπιστία της μαγείας ως τον απόλυτο μηχανισμό των πάντων.

Και ταυτόχρονα επισημαίνει μια διαταρακτική σκέψη για τις πεποιθήσεις της πρώτης Δυτικής Ιστορίας, αυτής που γεννήθηκε στην Ελλάδα μέσω διανοητών και παρθένων επιστημόνων. Ο Γκρέιβς μας παρουσιάζει σε αυτό το μυθιστόρημα έναν ρόλο γυναικών αρκετά διαφορετικό από τον σημερινό. Πριν από τη μορφή των μυθολογικών θεών και των θρησκευτικών απογόνων τους η μορφή του άντρα ως εκπροσώπου σχεδόν κάθε θεότητας, η γυναίκα θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι πρέπει να λατρεύεται.

Ένα είδος μητριαρχίας σίγουρα επικεντρώθηκε στην ικανότητα δημιουργίας ζωής. Αυτό που μας λέει ο Γκρέιβς σε αυτό το μυθιστόρημα ανοίγει μια νέα προοπτική για έναν κόσμο που ξεκίνησε ως αληθινή μητριαρχία, πιθανώς μέχρι που η Εύα έγινε ο άνθρωπος ικανός να παραβιάσει τον Θεό ...

Η λευκή θεά

Εγώ, Claudio

Ο Graves μας καλεί να σκεφτούμε ότι έχουμε στα χέρια μας μια αυτοβιογραφία του Claudio. Υποκριτική πρόταση που δεν φαίνεται τόσο πολύ όταν ανακαλύπτεται η τεράστια γνώση ενός συγγραφέα που φαίνεται να βρήκε αυτή την αυτοβιογραφία σε κάποιο απομακρυσμένο ρωμαϊκό ερείπιο.

Και, για να είμαστε δίκαιοι, ο Claudio θα έπρεπε να τα είχε γράψει όλα, όχι μόνο τις επίσημες πτυχές αλλά κάθε είδους διόγκωση της εξουσίας, καθώς και τις κακίες που κάθε προηγμένη κοινωνία καυχιέται μόλις συσταθεί.

Μέσα από αυτή την υποτιθέμενη μαρτυρία του Κλαούντιο εισερχόμαστε επίσης στις προηγούμενες εποχές του Καλιγούλα ή στην ιδιαίτερη παράλληλη ζωή της τρίτης συζύγου του Κλαούντιο, της ενοχλητικής Μεσσαλίνας. Συνολικά μια συναρπαστική φρέσκια ιστορία για την αυτοκρατορική Ρώμη, με τον τόνο μιας εξομολογητικής βιογραφίας όπου πλησιάζουμε σε όλα όσα περιστρέφονταν γύρω από την εξουσία ...

Εγώ, Claudio

Το Χρυσό Fleece

Ο Robert Graves μας έδωσε μια νέα οπτική για την ελληνική μυθολογία σε αυτό το μυθιστόρημα. Η εκτεταμένη γνώση ιστοριών και χαρακτήρων εκείνης της εποχής του επέτρεψε να ξαναγράψει τον παλιό μύθο του Χρυσόμαλλου Δέρας μέσω του οποίου ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες ξεκίνησαν το ταξίδι τους για να κατακτήσουν και μαζί του την ανάκτηση του θρόνου της Θεσσαλίας στα χέρια του Ιάσονα.

Σε αυτήν την επανεγγραφή πλησιάζουμε επίσης σε πολλούς άλλους τεράστιους χαρακτήρες αυτής της συντριπτικής φαντασίας που είναι η ελληνική μυθολογία με αποχρώσεις της καθολικότητας. Συνοδεύσαμε τον Ηρακλή, τον Ορφέα, τον Κάστορα και περάσαμε τη Μαύρη Θάλασσα.

Απολαμβάνουμε εκείνη την ιδιοσυγκρασία των πρώτων Ελλήνων, την ίδια που θα σφυρηλατούσε αυτό που είναι σήμερα η Δύση. Περιπέτειες και προσέγγιση της καταγωγής μας, ένα πολύ ενδιαφέρον έργο για την προσέγγιση της ελληνικής μυθολογίας από ένα νέο, πληρέστερο πρίσμα που μπλέκει το ανθρώπινο, το θεϊκό και τον χώρο των ημίθεων ή ηρώων.

Το Χρυσό Fleece
5 / 5 - (8 ψήφοι)

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει το spam. Μάθετε πώς επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.