Efallai bod yna dric i wneud bywoliaeth o hyn o lenyddiaeth heb ddifetha yn yr ymgais (wrth gwrs yn seiliedig ar y ffaith bod yr awdur neu'r ysgrifennwr ar ddyletswydd yn dda). Yn achos Hanif Kureishi Yr awdur a dorrodd i mewn i'r nofel gyda grym o'i gysegriad cychwynnol fel ysgrifennwr sgrin a chanfod y pwynt llwyddiant angenrheidiol hwnnw.
Pa bwynt llwyddiant sy'n angenrheidiol? Wel, dyna nofel gychwynnol wych fel "The Buddha of the Suburbs", o ôl-effeithiau ledled y byd ond ddim mor arloesol â brandio'r awdur â thân.
Ond wrth gwrs, nid yw hynny'n dibynnu arnoch chi'ch hun mwyach. Mewn gwirionedd, mae'n siŵr y byddai Kureishi ei hun wedi gwerthu ei enaid i'r diafol yn gyfnewid am effaith ar lefel clasuron y byd fel "The Perfume" o Patrick Süskind neu "The Catcher in the Rye" gan JD Salinger.
Ac eto, yn y diwedd, llwyddodd i barhau i ysgrifennu mwy o nofelau heb slab trwm y llyfr anhydraidd, gyda'r mesur cywir o gydnabyddiaeth ond heb faich cymhariaeth ar unwaith â'r uchod, gan ddatgelu trallod y rhai sy'n analluog i wneud hynny. ailadrodd gweithredoedd.
Dyma sut y goroesodd Kureishi ei hun, gan ollwng gafael ar demtasiwn sinistr marwolaeth am lwyddiant ysgubol, a dilyn nofelau newydd a llawn sudd.
3 Nofel a Argymhellir Gorau Hanif Kureishi
Bwdha'r Maestrefi
Daw dinasoedd yn fyw diolch i awduron neu wneuthurwyr ffilm. Fel arall, dim ond cymysgedd dieithrio o goncrid a golau artiffisial fydden nhw. Ail-greodd Kureishi Lundain arbennig iawn yn y nofel hon, gan ei throi’n bob math o bryderon deallusol, moesol, rhywiol ac unrhyw bryderon eraill y gallwch chi eu dychmygu.
"Fy enw i yw Karim Amir ac rydw i'n Sais drwodd a thrwyddo, bron." Felly yn cychwyn The Buddha of the Suburbs, y nofel a gychwynnodd, yn bum mlynedd ar hugain yn ôl, yrfa un o awduron hanfodol Prydain yn ystod y degawdau diwethaf.
Y Bwdha dan sylw yw tad Karim, Pacistan parchus dosbarth canol a chanol oed sy'n briod â gwraig o Loegr y mae un diwrnod braf yn penderfynu rhoi dogn o drosgynnol ac ecstasi cyfriniol i wragedd tŷ a'u gwŷr yn y maestrefi yr oedd pawb yn credu bod ganddyn nhw hawl i'w cael. yn y saithdegau. Mae'r Karim glasoed yn goddef ysbeiliadau ei henuriaid â sinigiaeth ieuenctid.
Onid yw bob amser yn chwilio am hwyl, rhyw ac atebion i'r cwestiynau mwyaf amrywiol mewn bywyd? Ond cyn bo hir bydd popeth yn mynd allan o'i ffordd a bydd Karim yn gweld y drysau ar agor i'w lansio i mewn i "fywyd go iawn" yn y crochan hudolus hwnnw o ffeministiaeth, addfedrwydd rhywiol, theatr, cyffuriau a roc a rôl a oedd yn Llundain aml-grefyddol a hynod ddiddorol y saithdegau ., yn ystod diwedd oes y hipi a gwawr pync; ecosystem a bortreadwyd â bywiogrwydd a realaeth anghyffredin gan awdur a roddodd gymeriad ffuglennol i themâu ac arlliwiau a oedd ar y pryd yn egsotig, os nad yn anghyhoeddedig: themâu am amrywiaeth rasys a dosbarthiadau mewn byd newydd, wedi'u portreadu â chymysgedd bob amser yn anrhagweladwy. hiwmor ac asidedd, gwrthnysigrwydd ac anwyldeb.
Awdur a oedd mor arloesol ag yr oedd yn ddylanwadol, a ddarllenwyd gan ei etifeddion llenyddol gyda chwestiwn mynnu yn rhedeg trwy eu pennau: "Sut y gallai'r Kureishi hwn wybod cymaint amdanom ni, a anwyd yn Ne Llundain ac a oedd ugain mlynedd yn hŷn na ni? " Neu dyna mae Zadie Smith yn ei ddweud yn y prologue brwdfrydig a goleuedig sy'n cyd-fynd â'r achub hwn, sy'n cynnwys arsylwad hapus: "Wrth ailddarllen Kureishi nawr rwy'n teimlo'r un emosiwn, rwy'n teimlo'r un pleser, ac mae'r cyfan ohono'n dwysáu ychydig." Gyda'r ailgyhoeddiad hwn yn Another Turn of the Screw, mae gan y darllenydd heddiw gyfle i weld pa mor gywir yw ei eiriau.
Dim byd o gwbl
Rhaid i bopeth fynd trwy'r ffilter hiwmor angenrheidiol. Mae'r drasiedi a brofwn weithiau angen yr iawndal hwnnw sy'n gwneud i ni ailedrych ar ein dyfodol ein hunain gyda'r mesur cywir o berffaith. Ond y tu hwnt i'r ystwythder hwnnw o bopeth i chwerthin amdano, mae yna un o'r hiwmoriaid rhyfeddaf.
Dyma'r vis comic mwyaf asidig a chreulon. Mae amser yn brin ar y llwyfan ac yn y perfformiadau olaf rydym yn gwylio heb ofn wrth i bopeth dorri i lawr, y llwyfan yn disgyn, anghofio'r sgript a meddwl am stondinau sydd eisoes yn wag. Chwerthin felly yn iawn?
Mae Waldo, gwneuthurwr ffilmiau drwg-enwog sydd wedi adnabod gogoniant, gwobrau a chymeradwyaeth beirniaid a chynulleidfaoedd, bellach yn aros mewn cadair olwyn oherwydd anhwylderau ei oedran datblygedig. Fodd bynnag, mae ei libido yn parhau i fod yn gyfan, ac mae ei wraig, Zee - Indiaidd a briododd â Phacistan a chyda dwy ferch, y gwnaeth eu hudo yn ystod ffilmio a dod â hi i Lundain - yn cytuno i'w geisiadau i ddadwisgo o'i flaen a dangos ei rhannau iddi yn agos atoch.
Mae trydydd fertig y triongl yng nghanol y nofel hon wedi'i meddiannu gan Eddie, beirniad ffilm, edmygydd Waldo ac sydd bellach yn hoff o Zee dan drwyn yr hen gyfarwyddwr. Mae'r ysbïwr hwn ar y cwpl, yn dogfennu eu hamheuon ac yn cynllunio ei ddial gyda chymorth achlysurol Anita, actores a ffrind, sy'n barod i ymchwilio i orffennol cythryblus a erchyll Eddie ...
Yn y nofel fer hon, mae Kureishi yn archwilio anffodion henaint a lleihad corfforol, gwrthdaro priodasol a rhywiol sordid, a mecanweithiau cyfrinachol creadigrwydd artistig. Ac mae'n gwneud hynny trwy ryddhau ei hiwmor twyllodrus a'i gyffyrddiadau pornograffig ac eschatolegol. Canlyniad: nofel rymus a gwyllt, sy'n delio â chydbwysedd rhagorol y gymysgedd o'r sefyllfaoedd ffiaidd â phathos torcalonnus y cymeriadau.
Chwerthin ac anghyfannedd fel cynhwysion ymchwiliad gweledol i ddiflastod a chimeras bywyd cyfoes, trwy driongl cariad sy'n gorlifo â chwant, casineb, drwgdeimlad, gwrtais, debauchery, didwylledd a gormodedd eraill. Trawsomedy du a ffyrnig iawn na fydd yn gadael unrhyw ddarllenydd yn ddifater.
Y gair olaf
Bywgraffiad na ond drych ie. Nid oes gan yr ysgrifennwr ogoniant byth, os rhywbeth, gymeradwyaeth foel cyflwyniad a fynychwyd yn dda. Felly mae Kureishi yn llunio prif gymeriad y nofel hon gyda didwylledd llwyr y crëwr bob amser yn benderfynol, ar ryw adeg yn ei yrfa greadigol naturiol egocentric, i ysgrifennu rhywbeth amdano'i hun yn y pen draw. Dyma sut y gall rhywun ennill rhywfaint o ogoniant naratif, trosgynnol, cymeradwyaeth agos-atoch.
Anghenfil cysegredig yw Mamoon Azam, hen ogoniant llenyddol sydd eisoes wedi ysgrifennu ei weithiau mawr ac sy'n awdur cysegredig, ond y mae ei werthiannau'n gostwng. A heb y gwerthiannau hyn, mae'n anodd iddo gynnal a chadw'r tŷ yng nghefn gwlad Lloegr y mae'n ei rannu gyda'i wraig bresennol, Liana, Eidalwr â chymeriad a llawer llai o flynyddoedd nag ef, y cyfarfu â nhw a syrthio mewn cariad ag ef mewn a siop lyfrau.
Mae Liana, mewn cytundeb â golygydd ifanc a di-rwystr Mamoon a'i gymeradwyaeth anfoddog, yn deor cynllun i wella cyllid teuluol: comisiynu cofiant a fydd yn fodd i adfywio ei ffigur yn y farchnad lenyddol. Ond nid yw bywyd yr awdur cysegredig Indiaidd hwn a ddaeth i'r metropolis yn ddyn ifanc i astudio a phenderfynu dod yn ŵr bonheddig perffaith o Brydain heb ei agweddau garw.
Cyn Liana bu dwy fenyw bwysig arall yn ei fywyd, a ddinistriodd yn y ddau achos: Peggy, ei wraig gyntaf, a fu farw'n chwerw ac yn sâl, a Marion, ei chariad Americanaidd, y bu'n destun arferion rhywiol o leiaf ., heterodox pan nad yw'n bychanu yn uniongyrchol.
Ymchwilir i hyn i gyd gan ei gofiannydd, yr Harry Johnson ifanc, trwy lythyrau, dyddiaduron a chyfweliadau â Mamoon ei hun a gyda phobl a oedd yn ei adnabod, gan gynnwys Marion. Ond nid o'r gorffennol yn unig y mae ysbrydion a thensiynau yn dod i'r amlwg, oherwydd mae cariad Harry, Alice, yn treulio ychydig ddyddiau gydag ef yn nhŷ Mamoon ac mae'r hen ysgrifennwr yn datblygu perthynas ryfeddol â hi.
Ac yn y cyfamser mae Liana yn dioddef pyliau o genfigen, mae Harry yn ymwneud â morwyn tŷ ac mae'r cofiannydd yn ennyn gwybodaeth gan y cofiannydd am ei fywiogrwydd rhywiol, ei fam wallgof ac agweddau cysgodol eraill ar ei fywyd.
Ac felly, rhwng yr hen ysgrifennwr a'r prentis ifanc, sefydlir gêm beryglus o drin a chipio yn y nofel hon sy'n sôn am awydd, euogrwydd, chwant, cythreuliaid mewnol, perthnasoedd cwpl, ffantasïau rhywiol a sentimental, a'r pŵer - weithiau'n ofnus - o eiriau.
