Dugang sa iyang kasayuran sa kasaysayan, Tracy chevalier hace gala en sus novelas de un regusto humano. Todo amante de la Historia, incluso me atrevo a apuntar que todo historiador oficial debe asumir ese aspecto de la intrahistoria como verdadero motor de nuestra civilización. El aleteo de la mariposa capaz de cambiar el mundo, de transformarlo todo, el detalle de las vidas de unos personajes anónimos, se convierte en las novelas de Tracy Chevalier en el sustento fundamental del devenir humano.
Alang kini dili lamang bahin sa pagduol sa hilit nga mga teknik sa paggama sa tapestry, apan sa detalye kung giunsa usa ra ang gihimo. Unsang mga kahimtanga ang maagian sa maghahabol samtang nagbuhat sa bisan unsang tapestry nga mabuhi hangtod karon?
Usa ra kini ka panig-ingnan aron makapaduol sa istilo sa pagsaysay sa tagsulat. Bahin sa kana nga pagpangita sa sensory nga daw maabtik naton kung makakita kami usa ka kastilyo o usa ka palasyo ug gihapinan namon ang usa sa mga daan na nga mga bato.
Ang kalampusan sa nobela sa kasaysayan se debe, a mi entender, a ese acercamiento a lo que fuimos. Más allá del relato de la batalla concreta, del conteo más o menos acertado de víctimas de la peste española, o de la firma de un trascendental armisticio, siempre nos falta lo esencial, lo personal, lo humano.
Tracy Chevalier nos introduce en ese fascinante sentir remoto, en sensaciones y emociones entroncadas con su momento histórico preciso y las circunstancias correspondientes. Debe ser cosa de la propia fascinación de esta autora americana por la Historia.
Cuando llegara desde Estados Unidos y descubriera la riqueza humana que trufa el mundo al otro lado del Atlántico, se convencería de que necesitaba escribir sobre lo narrado oficialmente y sobre lo que se intuye, se adivina y se presiente cuando verdaderamente tocas lo que queda de físico de cualquier remoto pasado.
Mga nanguna nga nobela ni Tracy Chevalier
Ang batang babaye sa perlas
Una mirada enigmática proveniente del siglo XVII. Tan sugerente o más que la mismísima Gioconda. Mientras que la famosa mujer de Da Vinci permanece hierática, sin apenas expresión, la joven pintada por Vermeer posa con la boca entreabierta, como pendiente de comunicar algo mientras sus ojos desvelan un punto de incomodidad o de timidez. Su sonrisa ligera, comedida o intimidada sugiere diversas emociones en torno a infortunios o melancolías indescifrables.
Uban sa usa ka daghang kahibalo sa litrato, gidapit kami ni Chevalier aron mahibal-an ang iyang kamatuoran sa setting sa mga Dutch nga tawo, sa iyang merkado, sa balay sa pintor.
Ang gagmay ingon usa ka punto diin magtan-aw sa kalibutan nga moagi samtang gitunlob naton ang atong kaugalingon sa usa ka hingpit nga hinabol nga hinabol taliwala sa arte ug sosyolohikal. Usa ka maayo nga gamay nga nobela bahin sa usa sa mga malimbongon nga dibuho sa kasaysayan sa arte.
Mga anghel sa Fikeeting
Pagsugod pa lang sa ika-XNUMX nga siglo, nanamilit ang English sa ilang Queen Victoria. Ug ang tinuod mao nga ang panamilit nahitabo ingon usa ka tin-aw nga sambingay sa pagbalhin tali sa tradisyon ug modernidad.
Los personajes que transitan por esta novela avanzan con los tiempos, con las contradicciones que supone el acuerdo entre lo consuetudinario y la vanguardia que empieza a abarcarlo todo, lo tecnológico, lo médico, lo industrial…, hasta ese momento en el que trata de hacerse espacio también en lo espiritual.
Nag-adjust si Chevalier sa mga oras sa pagsugod sa ika-XNUMX nga siglo, usa ka klase nga siglo nga puno sa daang mga tinuohan ug pagpaabut sa mga rebolusyon ug panagbangi. Ang babaye ingon usa ka babaye nga nagpangita sa iyang wanang, ang romantismo nga ningbalik pag-usab ingon usa ka sensasyon nga kauban sa milenyo nga nagpunting sa pagsira niini.
Una novela de personajes para abordar el momento histórico desde diferentes flancos, una suma de perspectivas que enriquecen la historia, tratada con rigor y adornada con las vivencias de los Waterhouse o los Coleman, con sus diferencias insalvables y su necesidad de entendimiento.
Ang babaye ug ang unicorn
Ang kasaysayan kanunay nga gipakita sa amon sa usa ka romantiko, maayo nga punto. Ang mga artistikong representasyon sa bisan unsang kapanahonan kanunay nag-amot bahin sa hinanduraw nga adunay mga pagtuluuhan nga atubangon ang mga trahedya ug kalisdanan o aron mapanalanginan ang mga pananum ug romansa sa labing dali nga panahon.
Ug kung alang niini kinahanglan ka magsalig sa mga pagan representasyon, wala’y problema. Ang mga tapis sa The Lady ug ang Unicorn nagdala sa usa ka butang, sa walay pagduha-duha, apan wala'y usa nga nahibal-an kung giunsa kini pag-decipher nga adunay hingpit nga kasiguroan.
Gisugyot sa tagsulat ang usa ka panaw taliwala sa mahikap nga mga katinuud sa trabaho ug ang labing kahibulongan nga pangagpas bahin sa hinungdan sa matag simbolo, ang mga hinungdan sa pagpatuman niini ...
Si Nicolas des Innocents usa ka artista nga makahimo og daghang trabaho, apan may katakus usab siya sa pagdayeg sa himaya sa kinaiyahan kung malabwan niini ang tanan nga paggama nga adunay katuyoan nga katahum. Ang anak nga babaye ni Jean Le Viste, nga nagsugo kaniya nga buhaton ang buluhaton, hingpit nga nadoble siya. Mao nga dili namon itugyan ang among kaugalingon sa imposible nga mga istorya sa gugma, sa kamingaw ug mga trahedya nga makaguba sa tawo apan makamugna ang buhat sa arte.
