Ang 3 labing maayo nga mga libro ni Colm Tóibín

Sama sa ubang bantog nga mga tagsulat (sama sa iyang kaugalingon Frank McCourt, usab Irish sa diin Colm Toibin nagbahin sa mga talan-awon gikan sa panumduman nga gihimo nga panitikan) Si Tóibín naghimo usa ka dula nga salamin gikan sa iyang pagsaysay sa daghang mga okasyon tali sa iyang kalibutan ug hinimo nga piksyon.

Nahibal-an ang tagsulat, ang tinuyoan sa iyang trabaho labi nga nahibal-an, ang pag-focus sa personal nga mga aspeto sa iyang mga bida o sa mga senaryo sa iyang kaugalingon nga kinabuhi.

Apan ang grasya naa sa paghimo niana, sa personal, usa ka unibersal nga wanang. UG Nakapangita sa Tóibín nga kuhaon ang tanan ngadto sa labi ka daghang tawo. Tungod kay sa labi ka katingad-an, sa katingad-an, sa bukas nga kalag mao ang katapusan nga maila namon ang among kaugalingon labi pa sa gituohan nga mga normalidad o kalmado.

Diha sa bibliograpiya ni Colm Tóibín encontramos temáticas variadas y saltos entre ficción y no ficción. En su más de diez novelas disfrutamos de planteamientos siempre innovadores entre escenarios recurrentes, en algún caso metaliterarios en busca del trasunto de todo escritor inmerso en océanos de palabras…, siempre uno de esos autores que trasciende la literatura a otro nivel.

Nag-una nga 3 girekomenda nga libro ni Colm Tóibín

Ang balay sa mga ngalan

Ang Oresteia adunay kana nga dili mamatay nga punto sa trabaho. Ang dili malinis nga pagtipig niini gikan sa karaang Greece hangtod karon, gihimo kini nga usa ka link sa sinugdanan sa among sibilisasyon, usa ka agianan sa komunikasyon sa kalibutan diin nagsugod ang tanan.

Ug ingon sa giingon sa kinutlo sa Latin nga: "Nihil novum sub sol", ang paghubad niini libro nga The House of Names, ni Colm Tóibín, nagpahinumdom kanato sa tukma nga, nga wala’y bag-o sa ilalum sa adlaw. Ang teatro nga giagian sa mga karakter sa Aeschylus's Oriestíada nagpabilin nga pareho karon. Tungod kay, gikutlo si Terence sa kini nga okasyon: Homo sum; humani nihil a me fucking alienum. Sa ato pa, wala’y tawo nga dili langyaw.

Desde el primer humano hasta el que pronuncie el último adiós, habremos sido lo mismo, las mismas emociones, los mismos dolores y pasiones, la misma ambición, el mismo odio y un idéntico amor como única voluntad capaz de engarzándolo todo.

Sa bisan unsang kaso, sa praktikal nga mga termino, kanunay nga peligro ang pagbisita sa usa ka klasiko ug tangtangon ang pipila nga patina niini aron kini mohaum og maayo sa karon nga oras. Lamang ang kadaghan nga kahibalo sa intensyon sa luyo sa usa ka klasiko nga buhat sa kini nga giladmon nga makahimo niining mahiwagang paghubad sa mga pagbati ug katuyoan sa tagsulat.

Apan wala’y pagduhaduha nga nagmalampuson si Colm Toíbín. Naigo ang yawi. Nagmalampuson siya sa pagpili sa labing lawom nga karakter sa dula: si Clytemnestra, ang babaye ug inahan nga puno sa rancor ug nanginahanglan sa katapusang hustisya. Ang pagkab-ot aron makalusot sa psyche sa kini nga milenyo nga babaye nga kinaiya naghatag kini nga paghubad sa marka sa usa ka obra maestra.

Ingon usa ka sangputanan, nakit-an namon ang usa ka laraw diin aron maugmad samtang gisubli namon ang Kasaysayan sa among labing katigulangan nga katigulangan, kana nga kasaysayan nga katingad-an nga nakulit sa mga leyenda ug mitolohiya nga gidala sa Oriestíada sa atong mga adlaw.

Ang balay sa mga ngalan

Brooklyn

Nakit-an sa Irlanda ang ilang gisaad nga yuta sa New York ug gihimo kini nga syudad nga usa ka kolonya nga adunay pag-import sa idiosyncrasy ug gipadayon hangtod karon nga adlaw sa kanunay nga miscegenation.

El asunto de los irlandeses hechos ya americanos tiene algo de romántico al iniciarse en el siglo XIX. Y eso despierta imágenes cautivadoras que sobrevuelan la sórdida realidad de una ciudad masificada ya en aquellos años y con una vida suburbial muy temida.

Esta novela se ubica mucho después, a mediado del siglo XX, pero mantiene ese gusto entre lo romántico, lo melancólico y un aura de lo inesperado que mueve la vida de Eilis Lacey, decidida a hacerse nueva vida en Brooklyn dese su Irlanda profunda natal.

Con la templanza, el virtuosismo y la perspicacia psicológica del maestro contemporáneo que es, Colm Tóibín, uno de los mejores escritores irlandeses de nuestros días, ha construido una historia estremecedora sobre el destino cuya diáfana superficie esconde un fondo donde se abisma una complejidad inagotable.

Poco a poco, Eilis se abre paso en el Brooklyn de los años cincuenta y, a despecho de la nostalgia y los rigores del exilio, encuentra incluso un primer amor y la promesa de una nueva vida. Inesperadamente, sin embargo, trágicas noticias de Irlanda le obligan a regresa y enfrentarse a todo aquello de lo que ha huido.

Brooklyn ni Colm Toibin

Ang tugon ni Maria

Kanus-a Si JJ Benitez Sa katapusan gipakita niya ang iyang buhat sa amon sa seryeng «Trojan Horse», nadiskobrehan namon ang posible nga kahanay nga kalibutan sa paglungtad ni Hesu-Kristo.

Ficciones a parte, el mero hecho de ambientarte en aquellos días de tan trascendental personaje suponía un gran aliciente que gracias a documentación y ambientación, era todo un acierto incluso más allá del argumento en sí.En esta ocasión es Colm Tóibín quien se adentra en María, la madre de Dios, en sus días después de perder a su hijo de tan infausta manera. Nada que ver con grandes ficciones, todo lo contrario. Nos acercamos a la madre en busca de respuestas para hallar algo de paz.

El dolor de la pérdida de María se hace en el imaginario católico paradigma de nuestra existencia, ejemplo hacia la resiliencia. Desde ahí Tóibín traza ese desgarro esencial de nuestro sino como especie con conciencia de nuestra limitación esencial: el tiempo.

En este relato sobrecogedor Colm Tóibín da voz a María, una mujer desgarrada que, tras la violenta muerte de Jesús, rememora los extraños y convulsos acontecimientos que le han tocado en suerte. Aquí quien habla no es virgen ni diosa, sino una madre judía, ciudadana de un extremo del imperio romano donde aún alientan ritos helénicos, convencida de que su hijo se ha dejado corromper por nefastas influencias políticas.

Sola y exiliada, nostálgica de su marido y de una época de calma y seguridad que de pronto quedó destruida por la implicación de Jesús en disturbios, aparentes sanaciones milagrosas y confabulaciones que acabaron con la crucifixión del hombre que había llevado en sus entrañas, María recuerda y habla.

Con extraordinario virtuosismo y admirable capacidad dramática, Colm Tóibín compone a lo largo de estas páginas un verdadero stabat mater kadungan, puno sa kahayag ug kasakit, usa ka pagminatay nga gikan sa tradisyon ug nagpadayon hangtod karon.

Ang tugon ni Maria
5/5 - (11 boto)

Déjà un comentario

Kini nga site naggamit sa Akismet sa pagpakunhod sa spam. Hibal-i kon giunsa ang pagproseso sa datos sa imong komento.