Nga gidala sa niini nga wanang Walog sa Inclán ug dili buhaton ang parehas sa buero vallejo era un pecado pendiente de expiación en este blog. Porque ambos son esos dramaturgos prácticamente novelísticos. Autores cuyas obras nos fascinan desde las tablas, pero que también en su lectura conservan gran parte de su magia. Ug kana sa walay duhaduha tungod sa daghang kalidad sa panitik sa tanan. Tungod kay ana ang istilo sa matag usa, ang ilang labi nga bohemian o labi ka makatarunganon nga amot. Apan kana usa na ka butang sa kinahanglan nga pagkalainlain ug mga uso sa matag panahon.
En cuanto a la sinergia entre los dos, parece como si una suerte de albur provocara un relevo insospechado del primer genio en el segundo. Cuando Vallé Inclán falleció, allá por el 36, Buero Vallejo aún no era ni la sombra del escritor que fue. Guerra Civil mediante, se acabó produciendo algún proceso sublimador capaz de, entre las sombras de lo trágico de las épocas de cada autor, reflejar la mejor crónica intrahistórica de la situación pre y posbélica.
Uban sa usa ka bibliograpiya nga sama kadaghan sa gisundan na niya, si Buero Vallejo adunay daghang mga hinungdanon nga mga buhat ingon usa ka pagbasa nga labaw sa iyang dramatikal nga panan-aw ug uban pang mga obra nga labi nga nahisulat sa iyang kalipayan gikan sa teatro. Moadto kami didto uban ang akong mga impresyon sa labing kaayo nga dili masukod nga si Antonio Buero Vallejo.
Nag-una nga 3 nga girekomenda nga libro ni Antonio Buero Vallejo
Kasaysayan sa usa ka hagdanan
La escalera. Por donde cada vecino acompasa al sonido de sus pasos, también sus pesares. El costumbrismo de postguerra en España es una mezcla entre un cubismo donde todo se descompone y una suerte de orgullo fatuo de nación donde los patrones morales parecen resurgir como un horizonte impuesto frente al que todos se someten para acabar interiorizando miserias como procesos naturales hacia algún glorioso porvenir.
Apan ang oras molabay ug uban niini ang mga slide sa kinabuhi alang sa mga lumulopyo ning komunidad. Ang paglabay sa oras nga katingalahan nga gitakda sa pangagpas sa pagkapildi ug ang posible nga pag-ayo sa pagpaayo sa pipila nga mga bata, nga adunay katapusan nga kasuko nga siguradong wala’y nahimo (ni mahimo kini) nga magbilin usa ka wanang alang sa paglaum.
Una obra de teatro con sus tres actos de presentación, nudo y desenlace donde la sensación de tragedia autoinfligida nos lleva a un existencialismo de gran calado. Los sueños de aquellos desdichados son tan grandes como amargo su presente. La esperanza no parece la solución al entramado de la acción hasta que al final se desprenden sensaciones de últimas esperanzas frente a una realidad empeñada en aplastar toda pretensión de ideal diferente a la mera supervivencia.
Ang Foundation
La más sorprendente obra de la bibliografía de Buero Vallejo. Si bien la historia de una escalera quizás llegue más por su ubicación centrada en los resultados de la guerra y del régimen franquista alargadamente extendido sin visos de solución, en lo estrictamente narrativo, la fundación es mucho más interesante por su juego caleidoscópico, una suerte de confusión donde nos movemos a la espera de la visión final de una realidad que parece escabullirse.
Ang patukoranan usa ka buhat ni Buero Vallejo nga nakakab-ot labi ka daghang kalampusan sa publiko ug mga kritiko, alang sa drama sa laraw niini ug alang sa kabag-o sa gigamit nga mga teknikal nga pamaagi. Gipresentar ingon usa ka sugilanon, gipresentar niini ang magbasa-magbabasa sa usa ka panagsumpaki tali sa reyalidad ug fiction, nga anam-anam nga nasulbad pabor sa kamatuoran.
Kung, nakilala uban ang bida sa trabaho, nagtuo kami nga komportable kaming mai-install sa usa ka Foundation, mahibal-an namon nga naa kami sa prisohan. Kini ang salamin sa atong kalibutan ug sosyedad.
Karon mao ang usa ka salo-salo, Ang skylight
Ang kadaghan niini naghiusa sa duha nga mga buhat gikan sa lainlaing mga dekada apan gisumpay sa parehas nga pagtandi sa labing naandan nga mga karakter sa Buero Vallejo, nga ang labing ubos nga klase sa post-war nga Espanya nga giamuma sa kadaghanan sa usahay mga tawo nga taga-Canaan, kanunay nga malimbongon ug naghulat sa ilang oportunidad nga makaikyas pag-antos.
Gipunting ni Antonio Buero Vallejo, gikan sa iyang nahauna nga teoretikal nga mga teksto, ang obligasyon sa magbubuhat nga mangita mga paagi sa pagpahayag sa iyang kaugalingon sa usa ka katilingbang gilapas sa pagpahamtang sa censorial. Ang iyang mga premiere sa teatro usahay adunay sukod sa politika, tungod kay kini naglangkob sa usa ka porma sa pagsukol sa sibiko ug pamatud-an nga pamatasan, sa usa ka diktadura nga wala tugoti ang uban pang mga pagpakita sa kagawasan.
Sa "Karon mao ang usa ka partido" adunay usa ka kusug nga katuyoan sa sosyal: ang usa ka grupo sa mga tipikal nga mga karakter nga mas ubos ug tunga nga klase gipakita sa usa ka palibot nga nagtino, sa usa ka sukod, sa ilang labing ubos nga posisyon. Gipakita nila mismo ang mga problema nga naglibut kanila, nga gipalala sa statism sa kalibutan sa ilang palibut, ang posible nga gagmay nga mga solusyon ug ang ilang piho nga mga damgo. Sa "El skylight" ang panag-indigay sa mga igsoon diha-diha dayon nagtumong sa usa nga nahitabo sa giyera sibil ug sa misunod nga lisud nga pag-uban, nga adunay espesyal nga paghatag gibug-aton sa numero sa El padre.
