Букалічная выява заснежанай даліны можа прапаноўваць розныя бачанні і самыя розныя інтэрпрэтацыі. Аднастайная белая прыгажосць прыроды, пастаўленай у спячку, можа таксама азначаць ізаляцыю, бяздзейнасць, млявасць, нуду ці нават страх адчуць сябе адарваным ад усяго, на ласку кепскага надвор'я, якое, здаецца, змяняе навакольнае асяроддзе, быццам захоплівае яго назаўжды.
І ўсё ж, я настойваю, ёсць шмат чароўнасці ў самотнай хаціне, з якой дыміцца комін. Сімвалы цывілізацыі, цеплыні, чалавечнасці і знаёмства.
Усе гэтыя адчуванні і вобразы падсілкоўваюць гэтую гісторыю, надаюць ёй супярэчлівую абстаноўку і карыстаюцца перавагамі гэтай двайной гульні, каб адкрыць для нас сапраўды бянтэжачую гісторыю.
Сярэдзіна Калядаў, і мы вяртаемся да вобраза каюты... З яе выходзіць постаць, гэта чалавек... Яго пачашчанае дыханне выяўляецца ў шчыльным выпарэнні, якое выходзіць патокамі з кожным выдыхам. Натуральнага святла амаль няма, сонца ўжо адмовілася ад спробаў сагрэць зямлю, а не свяціць бескарысна на снег.
Чалавекам, здаецца, кіруе гнеў, які мы можам звязаць толькі з вар'яцтвам, безвыходнасцю або велізарным расчараваннем.
Вось тады букалічны вобраз пачынае занепадаць і ўсё набывае большы цёмна-сіні тон.
Хацелася б даведацца, што штурхае гэтага чалавека да такой шалёнай дзейнасці. Сякера ў яго руках гоніць нас назад. Дрэвы падаюць, бо моц удараў ляза сякеры прымушае іх згінацца і канчаткова ляжаць.
Высвятленне таго, што адбываецца, выяўленне прычын гэтага прыступу гневу - аснова гэтай гісторыі.
Каляды, усё можа здарыцца... і гэтак жа, як моцны снегапад можа выклікаць супярэчлівыя адчуванні ў назіральніка, Каляды таксама выклікаюць супярэчлівыя адчуванні ў залежнасці ад душы кожнага з іх...
Цяпер можна купіць раман вялікі снегапад, новая кніга Холдэна Сэнтэна, тут: