በዓለም ሥነ -ጽሑፍ ውስጥ በጣም አወዛጋቢ ከሆኑት ደራሲዎች አንዱ የሆነውን እንመለከታለን- ጄ ዲ ሳልማን. የማን ሥራውን በጠቅላላ ልናጤነው እንችላለን ሀ በዚህ አስደሳች ጉዳይ እንደቀረበው ሙሉ መጠን:
የደስታ የልጅነት መውጫ ለከባድ እውነታ ፣ የስነልቦና አስተሳሰብ የማይታይ ነገር ሆኖ የሚገመትበትን የሳልገር ሥራን ሁሉ ፣ የሰለጠነ የሰው ልጅን የዘመናዊነት ፣ የመራራቅን ሀሳብ እሱ ከእንግዲህ ተፈጥሯዊ የሰው ምክንያት አይደለም ፣ ሁል ጊዜም ሊኖር የሚችል ቀስቅሴ። ሳሊንግርን ማንበብ እሱን መከልከል እና በተመሳሳይ ጊዜ መጨነቅ ፣ በሕሊና ፣ በልማድ እና በሥነ -ምግባር የፍሳሽ ማስወገጃ ስር ከምናብ በስነ -ጽሑፍ ውስጥ የተለቀቀውን እንግዳ ፣ እንግዳ ፣ ጨለማ ሀሳቦችን መገመት ነው።
ያነበብከውን ለመተርጎም ስትሞክር ሊነሱ ከሚችሉ ሃሳቦች ወይም ፅንሰ-ሀሳቦች ባሻገር፣ ለእኔ፣ እንደ ቀላል አንባቢ፣ አንዳንዴ የሚመስለኝ፣ በእርግጥም፣ ከአንድ ጊዜ በላይ እንደሰማሁት፣ የሳሊንገር ስራ የተጋነነ ስነ-ጽሁፍ ይሆናል። በጣም የተጋነነ. ምንም እንኳን እውነት ቢሆንም በሌላ ጊዜ ነገሮች በሆነ መንገድ ሊቆዩ እንደሚችሉ አስባለሁ... ላብራራ፡-
ሥነ -ጽሑፍ እንደ ጥበባዊ ፣ ሰብአዊ ወይም ምሁራዊ ውክልና ምንድነው? ግድየለሽነት በእርግጠኝነት ከዋናው መገለጫዎቹ አንዱ ሊሆን አይችልም። አንድ መጽሐፍ ሲጨርሱ እና ሲቀጥሉ ፣ ከሰከንድ በኋላ ፣ በአየር ሁኔታ ትንበያ ውስጥ እይታዎን ሲያጡ አንዳንድ ክሮኬቶችን በማቅለል ፣ ያ ማለት መጽሐፉ ጨርሶ አላገለገልዎትም ፣ ለእርስዎ ምንም አላበረከተም ማለት ነው። የጠፋ ጊዜ።
ለዚያም ነው ታዋቂው “በአሳ ማጥመጃው ውስጥ የያዘው” ግቢውን ለቅቆ መውጣቱ የማይካደው ... ባህሪው ደስ የማይል እብድ ሰው መሆኑን ስለሚቆጥሩት ላይወዱት ይችላሉ። ወይም ምናልባት በጠቅላላው ልብ ወለድ ውስጥ የሚንፀባረቀው የዓለም አመለካከቱ ፣ እንደ እርስዎ የጉርምስና ቁጣ ይመስልዎታል ፣ ልክ እንደዚያ ዓለም ካለፈው ራዕይ በትክክል “ሲሰቃዩ” በዚያ ዕድሜ ውስጥ ካለፈ ማንኛውም ሰው። .. ቁም ነገሩ ለመልካምም ለከፋውም “The Catcher in the Rye” ውስጥ አንድ ነገር ያስተላልፋል ፣ ጥርጥር የለውም። ዋጋ ያለው ነገር ያበረክታል ብሎ ማሰቡ በጣም አስደናቂ ከሆነ ጥያቄው ማብራራት ነው ...
እና... ነገር ግን ዝነኛው ልቦለድ እንደ ቻፕማን (የሌኖን ገዳይ)፣ ጆን ሂንክሊ ጁኒየር (የሮናልድ ሬጋን ብስጭት ግድያ፣ ጥይት በሳምባው ውስጥ ማስገባት ቢችልም) ለተጨነቁ አእምሮዎች ብዙ አበርክቷል። ሊ ሀርቬዎዝ ኦስዋልድ (ይህ አዎ የኬኔዲ ገዳይ) ወይም ተዋናይ ርቤካ ሉቺሌ chaeፍፈር ገዳይ የሆነው ሮበርት ጆን ባርዶ እንኳ። ሁሉም በአጋጣሚው ቅጽበት በአንዳንድ አጋጣሚዎች አብረዋቸው በመምጣት ለዚህ ልብ ወለድ ያላቸውን ፍቅር ተናዘዙ።
ይህ ማለት “አጥማጁ በአሳ ውስጥ” የተወሰነ ኃይል ወይም ማግኔቲዝም ያለው ልብ ወለድ ነው ማለት ነው? ወይስ በግዴታ ላይ ባሉ የስነልቦና መንገዶች የራስ-ተረት ተረት ጉዳይ ነው?
ጄዲ ሳሊንገር እንደዚህ ያለ እንግዳ እና እብድ የማስታወቂያ ዘመቻ በጭራሽ አላለም ነበር። ነገሮች ግን እንደዚያ ናቸው። እና በዩናይትድ ስቴትስ ውስጥ ብዙ መሣሪያዎች እና ቀላል አፈ ታሪኮች ናቸው።
የተረገመ ልብ ወለድ ጥሩ ጸሐፊን እንደሚደብቅ ማወቅ የምንችልበት ብቸኛው መንገድ (ይህም የሥራውን የመጨረሻ ዋጋ መወሰን መቻል ነው) የቀሩትን መጽሐፎቹን መመልከት ነው። ብዙ ማጣቀሻ የለም። ከ The Catcher in the Rye በኋላ፣ ሳሊንገር የፃፈው ሶስት ተጨማሪ መጽሃፎችን ብቻ ነው። ለማንኛውም ወደዚህ እንሄዳለን፡-
ሁሉም መጽሐፍት በ JD Salinger
ዘጠኝ ታሪኮች
በእርግጠኝነት ዘጠኝ ናቸው, ሳሊንገር እንዴት እንደሚቆጠር ያውቃል (ለቀላል ተመራቂ ነፃ ትችት). እነዚህ ዘጠኝ ታሪኮች ትንሽ መደበኛ ትስስር ያላቸው ነገር ግን በጸሐፊው የሚረብሽ ሐሳብ የተደገፉ ናቸው።
በብዙዎቻቸው ውስጥ ደራሲው ከጉርምስና ግጭት ታሪኮችን መፃፉን ይቀጥላል። ሆኖም ግን ስብስቡ በጨለማ እና በብልግና መካከል ጤናማ ቀልድ እንኳን የምናገኝበት የተለያዩ ፓኖራማ እንደሚሰጥ መታወቅ አለበት።
በጣም ጥሩው ታሪክ ለ Esmé ፣ በፍቅር እና በስድብ ፣ ውስብስብ የሆነ የፍቅር ታሪክ የምናገኝበት ፣ የሰው ልጅ እንዴት ወደ ፍቅር ሊመጣ ይችላል ተብሎ በሚጠበቀው አሳሳቢ ሀሳብ ፣ በፀሐፊው እይታ ...
ድምጹ ተጠናቅቋል-የሚስቅ ሰው ፣ ዳውሚየር-ስሚዝ ሰማያዊ ዘመን ፣ አጎቴ ዊግግሊሊ በኮነቲከት ፣ በካምሞክ ፣ ከጦርነቱ በፊት ከእስኪሞስ ጋር ፣ ቆንጆ አፍ እና አረንጓዴ ዓይኖቼ ፣ ቴዲ ፣ ለእሱ ፍጹም ቀን የሙዝ ዓሳ።
ፍራንኒ እና ዙይ
እያንዳንዱ ገጸ -ባህሪ ልብ ወለድ አካል ነው። በፍራንኒ ክፍል አንዳንድ ጊዜ ታሪኩ የኑሮ ርቀትን ስለማግኘት ይንቀጠቀጣል።
በልብ ወለድ እና በእውነቱ መካከል እኛን ለማንቀሳቀስ ከተጫዋች ገጸ -ባህሪ የተሻለ ምንም የለም ፣ ለብስጭት ተሸንፎ የልቦለድ ክብርን ለማግኘት በመሞከር ላይ ያበቃል።
የዙኢይ ክፍል ዘገምተኛ ፣ አንዳንድ ጊዜ በእሱ መግለጫዎች ውስጥ አድካሚ ነው። ዞአይ በፍራንኒ ምክንያት የቤተሰብ አወቃቀሩ እንዴት እንደሚወድቅ ሲመለከት በመስታወት ቤተሰብ ውስጥ (የታወቀው የደራሲው ሳጋ በጊዚያና ውስጥ ይታያል)። ትንሿ እህት.
ዝርዝሩን ለመግለጽ የደራሲው ጥረት በሳሊንገር ልዩ ብዕር ወንፊት ውስጥ አስደሳች የጠበቀ ወሬ ሊሆን ይችላል። ግን በትክክል በዚህ ምክንያት ፣ ሳሊንገር ስለሆነ ፣ በዚህ የስነ -ጽሑፍ ለውጥ ወደ እብድ ትረካ ውስጥ እንወድቃለን ብለን ልንጠብቅ እንችላለን።
አና carዎች ፣ የጣሪያው ምሰሶ እና ሲሞር ይነሱ
ቀደም ሲል ከተነገሩት ታሪኮች ጋር የተቆራኙ ሁለት ረዥም ታሪኮች። ብዙዎች የዚህ ሥራ አንጻራዊ አለመሳካት ጸሐፊው ሥነ ጽሑፍን ለመተው ባደረገው ውሳኔ ነው ይላሉ።
ግማሹን አለመረዳት፣ የአንድ የተወሰነ የስነ-ጽሑፍ ብዥታ ግማሽ ግምት... ማን ያውቃል? ዋናው ነገር የብርጭቆዎች እና በተለይም የሴይሞር ጀብዱዎች አሜሪካዊያንን አንባቢዎች ሙሉ በሙሉ አላጠመዱም።
የመጀመሪያው ታሪክ - አናpentዎች ፣ ተነሱ ፣ ጣሪያው ምሰሶ በሲሞር ተስፋ አስቆራጭ ሠርግ ላይ ያኖረናል። ቡዲ ፣ ወንድሙ ፣ ወደ ሙሽራይቱ ቤተሰብ ቀርቦ አብረው ለሸሹት ሙሽራ ምክንያቶችን ለማግኘት ይሞክራሉ።
በእውነቱ ብርሃንን የሚያበራው ከዚያ ቅጽበት በፊት እና በኋላ ለሲሞር ሕይወት ብልጭታዎች ናቸው። ሁለተኛው ክፍል ቀድሞውኑ በራሱ ውሳኔ ተዳክሞ በወንድሙ ሕይወት ምስል ፊት ከቡዲ ጋር ያቀርብልናል።
የትረካው ስሜታዊነት ቡዲ ከሚያስተላልፈው መለያየት የመጣ ነው፣ ልክ እንደ ስቶይሲዝም ወይም ኒሂሊዝም ከአሳዛኝ ሁኔታ ጋር ለመስማማት የወሰደ ሰው።
በአጃው ውስጥ ያለው ማጥመጃ
ይህንን ልብ ወለድ ገና ያላነበቡ ጥቂቶች ናቸው። በዚህ በተጠቀመው የደራሲው አጠቃላይ መገለጫ ውስጥ ቀደም ሲል ካጋለጥኩት አንፃር ፣ የእሱ ልዩ ድንቅ ፣ አንድ ሰው በሁሉም ዓይነት ጭፍን ጥላቻ ለማንበብ እራሱን ማዘጋጀት ይችላል።
በመጨረሻ ብቻ መደምደሚያዎችዎን መሳል ይኖርብዎታል. እና ግልፅ የሆነው ነገር መፅሃፉን ሲዘጉ የአየር ሁኔታ ትንበያውን በቴሌቭዥን እየተመለከቱ ጩኸቶችን መጥበስ እንደማይጀምሩ ነው።
