መግባባት ስጦታ ነው። ቋንቋ መሳሪያ ነው። ፈረንሳዊው ጸሐፊ ሮላን ባርትሽ የቃላትና የቋንቋ አሃዶችን ግሥ፣ ስም፣ ቅጽል... የመጨረሻ ትርጉም ፍለጋ ወደ የቋንቋው ጥልቀት ገባ። ነገር ግን ቋንቋው ከተወለደበት ድምፅ (የንግግር ወይም የድምፅ መጠን) ወይም ቋንቋን በምንሠራበት ምልክት ላይ የቋንቋ እይታውን አጽንቷል, ስለዚህም, ግንኙነት.
ነጥቡ ስምምነት ማድረግ ነው፣ ነገር ግን በዚያ መረጃ ሰጪ መንፈስ፣ በሌላ መልኩ ሊሆን እንደማይችል፣ የቋንቋ እና የመግባቢያ ጉዳይ ሁላችንንም የሚመለከት እንደሆነ እንዲሰማን የሚያደርግ ነው። ይህ ፖስት ስለተጀመረበት ስጦታ እና መሳሪያ እናስታውስ... መሳሪያዎቹ ካሉህ እና ዋጋቸውን ካወቅህ መግባባት ያ ስጦታ ወደ መሳሪያነት ተሰርቷል ፣ እንደ ማስተጋባት ለማሳመን ፣ ለማሳመን ወይም ለማስተላለፍ የትም ስሜቶች ምንን እንደሚተረጉሙ እናስታውስ። ተብሎ ነበር ወይም በምክንያት እንደ ሙዚቃ ተጽፏል።
ስለዚህ ሮላንድ ባርትስ አንድ ዓይነት ነው ፈላስፋ ሜታሊንግዊስቲክ ወደ አንድ ልዩ ጥበብ የሚመራን ሲሆን ሥረ-ሥርዓቶችን ወደምንፈታበት የእነዚያ ሁሉ ቃላት ልዩ ትስስር እያገኘን ከእጃችን መነጠል ያህል ደረሰ። ምክንያቱም ከቃሉ በፊት ምንም ነገር የለም. እናም የመጀመሪያው ሹክሹክታ እንደነቃ እኛን በሚሰማን ሰው ዙሪያ ያለውን እውነታ መልሰን መለወጥ እንችላለን። ምክንያቱም ቃላታችን ሊሆን ከሚችለው ወይም ላይኖረው ከሚችለው በላይ በሆነ መጠን እንዴት እንደተነገረን የሚያሳይ ተጨባጭ እውነታን ስለሚቀይር ነው።
በRoland Barthes የተመከሩ ምርጥ 3 መጽሐፍት።
የቋንቋው ሹክሹክታ፡ ከቃሉና ከመፃፍ ባሻገር
የውስጣዊው ድምጽ ወደ ፍቃዱ የሚወስደውን እርምጃ ያመለክታል. የውስጣዊው ሹክሹክታ፣ ልክ እንደሌላ የማይሰማ ወሬ፣ ለመግባባት ባለን ፍላጎት እና ይህን ለማድረግ ባለን ችሎታ መካከል ይገኛል። ሁሉም ነገር የተወለደው በዚያ ሹክሹክታ ነው። ጸሃፊው አዲስ የመጽሃፋቸውን ምዕራፍ ሊጀምር ሲል ከሚገኝበት ጊዜ አንስቶ አስከፊውን አምባገነን ጫጫታ፣ ግራ መጋባትና ፍርሃትን ወደ ውጭ እስከሚያወጣ ድረስ።
ሹክሹክታ የሚያመለክተው ገደብ ጫጫታ, የማይቻል ድምጽ, የየትኛውን ድምጽ ነው, ምክንያቱም በትክክል ስለሚሰራ, ጫጫታ አያመጣም; ሹክሹክታ ማለት የጩኸት ትነት እንዲሰማ መፍቀድ ማለት ነው፡ ደካሞች፣ ግራ የሚያጋቡ፣ መንቀጥቀጦች የድምጽ መሰረዝ ምልክቶች ሆነው ይቀበላሉ። አንደበትስ በሹክሹክታ መናገር ይችላልን? እንደ አንድ ቃል አሁንም ለመጋባት የተፈረደ ይመስላል; እንደ መጻፍ ፣ ዝምታ እና የምልክት መለያየት - በማንኛውም ሁኔታ ፣ ቋንቋው ለርዕሰ ጉዳዩ ዓይነተኛ የሆነውን ደስታን ለማግኘት ሁል ጊዜ ብዙ ትርጉም ይሰጣል ። ነገር ግን የማይቻል ነገር የማይታሰብ አይደለም፡ የቋንቋው ሹክሹክታ ዩቶፒያ ነው።
ምን አይነት ዩቶፒያ? ትርጉም ያለው ሙዚቃ ነው። ቋንቋው፣ ሹክሹክታ፣ ለአመልካቹ አደራ ታይቶ በማይታወቅ እንቅስቃሴ፣ በምክንያታዊ ንግግራችን ያልታወቀ፣ ለዛም ቢሆን የትርጉም አድማሱን አይተወውም-ትርጉም ፣ ያልተከፋፈለ ፣ የማይሻር ፣ የማይታወቅ ፣ ቢሆንም ፣ በርቀት ይቀመጣል ፣ እንደ ተአምር… የጠፋው የደስታ ነጥብ። የቋንቋውን ሹክሹክታ፣ የዚያን ቋንቋ ማለትም ለኔ የዘመኑ ሰው፣ ተፈጥሮዬ የሚለውን ሹክሹክታ ስሰማ የምጠይቀው የትርጉም ስሜት ነው።
ግልጽ እና ግልጽ ያልሆነ: ምስሎች, ምልክቶች እና ድምፆች
የቋንቋ ግላዊ ግንዛቤ ከመልዕክት ከላኪ የሚያመልጡ የትርጓሜዎችን፣ አለመግባባቶችን እና ሌሎች ተንሳፋፊዎችን ያቀፈ ነው። በሚያስደንቅ ሁኔታ እና አያዎ (ፓራዶክስ) ፣ ይህ ውሱንነት እንዲሁ ሊታከም የሚገባው የቋንቋ ብልጽግና ነው ፣ እንደ ደራሲው ፣ ከራሳችን ሁኔታ ሁኔታዎች አንፃር ወይም እንበል ፣ አንድ ሰው ሊከራከርበት በሚችልባቸው መስመሮች መካከል ለሚነበበው ንባብ። የመዘጋቱ ወይም የተደበቀ ትርጉሙ ጣልቃ በሚገባበት ጊዜ የማይረባ ነጥብ.
በማንኛውም የመግለፅ ሙከራ ሶስት ደረጃዎችን መለየት እንችላለን-የግንኙነት ደረጃ, የትርጉም ደረጃ, ሁልጊዜም በምሳሌያዊ ደረጃ ላይ የሚቀረው, በምልክት ደረጃ እና ሮላንድ ባርትስ ጠቃሚነት ብሎ የሚጠራውን ደረጃ.
ነገር ግን በምሳሌያዊ አገባቡ፣ በምልክቶች ደረጃ የሚቀረው፣ ሁለት እርስ በርሳቸው የሚቃረኑ ገጽታዎች ሊለዩ ይችላሉ፡ የመጀመሪያው ሆን ተብሎ (ጸሐፊው ሊናገር ከፈለገው አይበልጥም ወይም አያንስም)፣ ከመዝገበ-ቃላት የወጣ ያህል ነው። የምልክቶች አጠቃላይ እይታ; እሱ ምንም ዓይነት ትርጓሜ የማይፈልግ ግልጽ እና የፓተንት ፍች ነው ፣ እሱ በዓይን ፊት ያለው ፣ ግልጽ ትርጉም ነው።
ነገር ግን ሌላ ትርጉም አለ ፣ የተጨመረው ፣ አእምሮው ሊዋሃደው የማይችለው ፣ ግትር ፣ የማይጨበጥ ፣ ግትር ፣ የሚያዳልጥ እንደ ማሟያ ዓይነት ሆኖ ይመጣል። ባርቴስ የብልግና ስሜትን ለመጥራት ሐሳብ አቀረበ.
በመጻፍ ላይ ያሉ ልዩነቶች
በእውነቱ ሮላንድ ባርትስ በ1973 የፃፈው መጣጥፍ ርዕስ፣ በመጻፍ ላይ ያሉ ልዩነቶች, በጥያቄ ውስጥ ያለውን ክስተት ከሁሉም አቅጣጫዎች የሚሸፍኑ ጽሑፎችን በጸሐፊው እንደ ማጠናቀር ቀርቧል፡ እንደ ሰዋሰው እና የቋንቋ ሊቃውንት ያሉ ርእሶች እርግጥ ነው፣ ነገር ግን እንደ ቤንቬኒስት፣ ጃኮብሰን ወይም ላፖርቴ ያሉ ደራሲያንም በንድፈ-ሐሳባዊ ሞዛይክ አዋቅረዋል። እንዲሁም በጉዳዩ ላይ ባርትስ የራሱን አስተያየቶች ለማስታወሻ ቦታ ይሰጣል ወይም ለሃቼት መዝገበ ቃላት እንደተገለጸው ያልተለመደ አስተያየቶችን ይሰጣል።
ባርትዝ እንደ ሴሚዮሎጂስት ካለው እይታ አንፃር መፃፍን የሚመለከተው በባህሪው ሁል ጊዜ የሚሸሽ ቋንቋን ለማንቀሳቀስ እና ለማስተካከል የምንጠቀምበት አሰራር አይደለም። በተቃራኒው፣ ለእርሱ መጻፍ እጅግ ይበልጣል፣ እና ለመናገር፣ በህጋዊ መንገድ፣ የቃል ቋንቋን ብቻ ሳይሆን፣ ቋንቋውን ራሱ፣ ብንይዘው፣ አብዛኞቹ የቋንቋ ሊቃውንት እንደሚፈልጉት፣ በንጹህ የግንኙነት ተግባር ውስጥ። ከዚህ የተቋቋመው ነጸብራቅ እንደ ሁልጊዜው በባርቴስ ሁኔታ, እንደ ደፋር ነው, ልክ እንደ ደፋር ነው, ምክንያቱም የራሱን ጽሑፎች ከምሁራዊ ትንተና እጅግ የራቀ ወደ ፈጠራ ስራ በመቀየር ላይ ነው.
