A ሳሙኤል ቤክት። se le puede tildar de pesimista, de nihilista, de oscuro y simbólico, de cultivador del absurdo. Y, sin embargo, nada más vitalista que sobrevivir para contarlo. Nada más humano que intentar calmar los demonios internos y los miedos generales propios de guerras y postguerras. Para espíritus inquietos como el de Beckett una opción era experimentar con la literatura en busca de nuevos horizontes, puntos de fuga con los que salir de una realidad que hacía agua por todos lados, la Europa de mediados del siglo XX.
Escritor promiscuo en géneros narrativos, cultivó la poesía, la novela y la dramaturgia. Pero siempre con esa intención rupturista. En Beckett se intuye una especie de desencanto con la propia condición humana capaz de provocar los desastres de las guerras. Los cambios de registro y esa intención experimental, que en el caso de Becket acabó derivando en su reconocimiento como genio de las letras, se sustentan en gran manera en el desencanto, la desconfianza, el hartazgo, la búsqueda del cambio, la ridiculización de las formas, la irreverencia y la rebeldía…
ንባብ በ becket በዚያ የጥፋተኝነት መንፈስ እና መንፈሳዊ ፣ ሥነ ምግባራዊ እና አካላዊን ከያዘው ከሚያስከትለው መከራ ጋር በፈጠራ መንፈስ ውስጥ በአሰቃቂ ግጭት ውስጥ መሳተፍን ያስባል።
አዎ የዚያ ሃያኛው ክፍለ ዘመን ዓለም ወደ ኋላ የሚመለስ ይመስል ነበር (በእርግጥ ብዙ ጊዜ በዝግመተ ለውጥ አላውቅም)። መበስበስ ሁሉንም ነገር የወሰደ ይመስላል። ግን ጥበቡ እና በዚህ ሁኔታ የሃያኛው ክፍለ ዘመን ሥነ -ጽሑፍ የዓለም ዳግም ማስጀመሪያ ቁልፍን ይፈልጉ ነበር።
ምርጥ 3 የሚመከሩ የሳሙኤል ቤኬት ሥራዎች
ጎዶትን በመጠበቅ ላይ
ተውኔት ማንበብ ልዩ ነጥብ አለው። የውይይቱ ቀዳሚነት ፣ ከድራማው ማብራሪያዎች ጋር ፣ በቁምፊዎች ፊት ሙሉ በሙሉ በእውቀት እርቃን አለዎት። ሁሉን አዋቂ ተራኪ ፣ የመጀመሪያም ሆነ ሦስተኛ ሰው የለም… ሁሉም ነገር እርስዎ እና ከፊትዎ የሚናገሩ አንዳንድ ገጸ -ባህሪዎች ናቸው።
በጠረጴዛዎች ላይ የእያንዳንዱን ገጸ -ባህሪያት እንቅስቃሴ መገመት ፣ ስብስቡን የማግኘት ሃላፊነት አለብዎት። ነገሩ ማራኪነቱ እንዳለው ምንም ጥርጥር የለውም።
ጎዶትን በመጠባበቅ ላይ ፣ የትረካው የህልውና ዳራ በዚያው በቫላድሚር እና በኤስትራጎን ቀጥተኛ ተመሳሳዩ አውሮፕላን ውስጥ እርስዎን ያካተተ እና በመንገዱ ጠርዝ ላይ በከንቱ ፣ በማይረባ በመጠባበቅ ላይ እንዲሳተፉ ያደርግዎታል። ጎዶት በጭራሽ አይመጣም እና ቤት ያጡ ሰዎች ለዕለቱ መልእክቱን ስላላገኙ ነው ብለው ያስባሉ።
እንደ ፖዝዞ እና ዕድለኛ ያሉ ሌሎች ገጸ -ባህሪዎች በጭራሽ የማይከናወነውን መምጣቱን ለማወጅ በማይረባ መጠባበቂያ ይጠቀማሉ። እና በመጨረሻ እኛ እነዚያ ሁሉ እብዶች መሆናችንን መረዳት ይችላሉ።
እናም ያ ዕጣ ፈንታ ግራ እንድንጋባ ያደርገናል ፣ ካለ እና በእውነቱ ፣ ሁሉም ነገር ቢኖርም ፣ መኖር በጭራሽ የማይመጣውን ነገር እየጠበቀ ነው። እውነተኛው እውነት።
ሞሉይ
የ “ዘ ትሪሎሎጂ” መጀመሪያ ፣ የቤኬት በጣም ልብ ወለድ ልብ ወለዶች ስብስብ ፣ እውነት ልብ ወለዱ ግራ የተጋባ እና አሁንም እንቆቅልሽ መሆኑ ነው።
Su trama experimental se nutre del monólogo, con la normal asociación que tiene este recurso para la evocación, para el pensamiento aleatorio, para el desorden… pero también para la síntesis brillante, para el salto de barreras de las estructuras de pensamiento habituales que nos conducen a la lógica, al etiquetado y a los prejuicios.
Molloy es un vagabundo que nos conduce durante la primera parte de la novela. Jacques Moran es una especie de policía que anda tras la pista de Molloy. Los motivos que lo conducen tras los pasos de Molloy confunden al lector que pueda esperar un hilo claro. La confusión es precisamente el hilo, la trama, la composición que permite la deriva de difícil cronología.
Y lo fundamental es que terminas de leer si llegar a comprender el fundamento de Molloy y de Moran. Quizás la misma persona, quizás víctima y asesino en una historia contada al revés. Lo importante es el extraño ínterin en el que has profundizado en la piel de unos personajes cuyo fin no tienes porqué haber entendido.
ስም የለሽ
እጅግ ታላቅ ፍጻሜውን ለማዳን የሦስትዮሽውን ሁለተኛ ክፍል እዘለላለሁ። በዚህ ልብ ወለድ ቤኬት በጣም ቀልጣፋ የሙከራ ውርርድውን ዘግቷል። የዚህ ዓይነቱ የሦስትዮሽ መጨረሻ እንደ ቤኬት እንዳጠናቀቀ ብቻ ሊጠናቀቅ ይችላል።
የመጨረሻዎቹ ዓረፍተ-ነገሮች የበለጠ ቲያትራዊ ፣ ከመጠን በላይ እርምጃ የተላበሰ ብቸኝነትን ያመለክታሉ ፣ መጋረጃው ወደ ታች ሲወርድ እና ኦክስጅኑ መሄድ ያለበት ቦታ መድረሱን ሲያቆም በዚህ ዓለም ውስጥ ሁሉም ሰው ሊያደርጋቸው የሚችለውን አንድ ዓይነት ፣ ስለዚህ በጣም አስፈላጊ ጥርጣሬዎችን ፣ ጥያቄዎችን ያስከትላል። እውነት ... ብርሃኑ።
ቀሪው ልብ ወለድ በቤኬት ገዳይ ፣ ጨካኝ እና ጨካኝ በሆነ ሁኔታ ስር ያለ ሕልውና የሆነውን ቀዳሚውን የሞኖሎግ ይወስዳል። እንደገና ትዕዛዙን እና ሴራውን ችላ እንላለን ፣ የዘመን አቆጣጠር እንገምታለን ምክንያቱም በማንበብ ጊዜ ማሰብ ያስፈልገናል ፣ የተቀረው ሁሉ የሙከራው አካል ነው።
