እንደ አንድ የሚያድግ ጸሐፊ ፣ ተለማማጅ ወይም ድብቅ ተረት ተናጋሪ አንድ የሚነግረኝን ነገር በመጠባበቅ ላይ ፣ አንዳንድ ጸሐፊዎችን በአቀራረባቸው ውስጥ ዓላማቸውን ፣ ለጽሑፋቸው መነሳሳትን ለመጠየቅ ሁል ጊዜ እሻለሁ። ግን መስመሩ ሲገፋ እና በምንጭ እስክሪብቶቻቸው ሲያገ andቸው እና የ ‹ፓራ› ን ይጠይቁዎታል።
ተሳስተናል። ቀጣይ ምታረገው ነገር ምንድነው. ግን ያደረግነው ሆን ብለን ነው። ማሸነፍ ስለማንፈልግ የጠፋውን ትውልድ ብለውናል። ከመጫወታችን በፊት እንኳን ለመሸነፍ ተስማምተናል። እኛ ተሸናፊዎች ፣ ገዳዮች ነበርን ፤ ውስጥ ገባን ቀላል የዘር ዝርዝር averni ሕይወታችንን ከምናሳልፋቸው መጥፎ ነገሮች ሁሉ እኛ አላረጀንም ወይም አላረጀንም ፣ እኛ ሁል ጊዜ በጣም በሕይወት ነበር… እና በጣም ሞተናል።
እኛ ስለ ዛሬ ብቻ ተነጋግረናል ምክንያቱም እኛ የተረፈንነው ፣ ዛሬ ሙሉ የወጣትነት ፣ የህይወት ጥንካሬ እና የተባረሩ ሕልሞች ፣ የደከሙ ፣ በመድኃኒት ቀዶ ጥገና የተጠናቀቁ ናቸው። ዛሬ በፍጥነት በሚነድ ሕይወት ውስጥ የሚቃጠል ሌላ ቀን ነበር። የእርስዎ ሕይወት ፣ ሕይወቴ ፣ ልክ እንደ ፈረንጅ የቀን መቁጠሪያ ሉሆች ማቃጠል የጊዜ ጉዳይ ነበር።
ማለቂያ የሌለው ዑደት። ከብዙ መቶ ዘመናት በኋላ እንደ ገጠር ቤት ሆኖ የተነሳው ምኩራብ ለነበረበት ግቢ የሚያምር የጌጣጌጥ ዘይቤ “ቪሪላ ሕልም” ይባላል።
የኔን ልብወለድ ስም ስወስን: «El sueño del santo»፣ ይህን በአጋጣሚ በኢንተርኔት ላይ ለማግኘት ጓጉቼ ነበር። በአጠቃላይ ፣ ስለ ተመሳሳይ ባህሪ ፣ ሴንት ቪሪላ እና ሕልሙ ስለ ምስጢራዊ ልምምድ ፣ ለዘለአለም የመለማመጃ አይነት ለመናገር synecdoche።
በሶስ ዴል ሬ ካቶሊኮ ውስጥ ልብ ወለድ አቀራረብ ላይ ፣ እኔ ከፎረንስ ጋር ተነጋገርኩ ፣ ከሃቪየር ጋር ፣ የድሮውን ምኩራብ መልሶ ማቋቋም እና እነዚያን የብዙ መቶ ዘመናት የውስጥ ግድግዳዎችን መቆየት እና ውብ በሆነችው ከተማ መደሰት በሚችሉ ነፍሳት በማለፍ የሶስ ዴል ሬይ ካቶሊኮ።