ስለ የሜክሲኮ ጸሐፊዎች አንድ ነገር አለ። ምክንያቱም ለዚህ ቦታ በቅርቡ ካገገምነው ወደ አልቫሮ ኤንሪጌ፣ እኛ በሆነ መንገድ አሥር ዓመት ወጣት እንደሚሆን እና አንዳንድ ጊዜ በዘመናችን ሥነ ጽሑፋዊ የቅድመ-ገነት ፍለጋን በማገናዘብ በአንዱ ተሰጥኦ ባለው ተማሪው ላይ እናተኩራለን።
ምንም እንኳን ሞንጅ በቅጹ ውስጥ የበለጠ ሊታወቅ የሚችል ልብ ወለድ ነው ፣ ከመጀመሪያው ደረጃ ቡጢ ተቀባይነት ባለው ሜሪዲያን ዳራ ላይ የበለጠ ያተኮረ እውነት ነው።
አዎን ፣ የሚመቱ ልብ ወለዶች ስላሉ ጡጫ አልኩ። ብዙውን ጊዜ እነዚያን የመድኃኒት ሕሊናን የሚቀሰቅሱ እውነተኛ ታሪኮች ናቸው። ምክንያቱም አስከፊው እውነታ በዜና ላይ እያለ ቴሌቪዥን መመልከት አንድ ነገር ነው። በጣም የተለየ ጉዳይ ማንበብ ነው ፣ በዚያ ጥልቅ የተነበቡትን ቃላት ፣ በሃርድ ድራይቭ ላይ ለተሠራው ንባብ ለበጎ ወይም ለከፋ። ነገር ግን ከሁሉም በላይ ሊሰማቸው እንደሚገባቸው ነገሮችን እንደገና በማሰብ የበለጠ ነፃ ለመሆን።
ስለዚህ የትኛውንም የሞንጌን ስራዎች ለማንበብ ፍቃደኛ ከሆንን ፣ አሳዛኙ ወይም አስማተኛው መጨረሻው ወደሚደነቅበት ሊደርስ ይችላል ከሚለው እውነታ ባለፈ በእውነተኛው ህይወት ተግባር ላይ በተሰራው እውነታ እንደምንፈነዳ እንወቅ። እኛ.
በኤሚሊያኖ ሞንጅ ምርጥ 3 የሚመከሩ ልብ ወለዶች
ሁሉንም ነገር አይቁጠሩ
ከራስ ልምምዶች ወይም ከራስ ቤተሰብ ውርስ የበለጠ ተጨባጭ እና ከልብ ወለድ የተወሰደ ምንም ነገር የለም። ያኔ ማንኛውንም ልቦለድ አልፎ ተርፎም የትኛውንም እውነታ ሊቃወሙ የሚችሉ ነገሮችን ሁልጊዜ እንተወዋለን ብለን ሁሉን አለመናገር ጉዳይ አለ።
ግን… እውነቱን ለመናገር የህይወት ታሪኩን እንደነበረው የሚጽፍ መልከ መልካም ሰው ማን ነው? ያጋጠመው ነገር ለቀጣዮቹ የቤተሰብ ትውልዶች የሚደርሰው እንዴት ነው? በጣም ጥሩ በሆኑ ጉዳዮች ላይ እንኳን ትውስታ ለእውነት ታማኝ ሆኖ አይቆይም ፣ ስሜቶች እንኳን በትክክል ምን እንደ ሆነ በትክክል አልያዙም።
ስለዚህ በጣም ጥሩው ነገር የለም, ሁሉም ነገር እንደማይነገር ማወቅ ነው. በእርግጥ ወደ እሱ መውረድ ከበቂ በላይ እና ቅንነት ነው። በኋላ ሥነ ጽሑፍ ስለ ማስዋብ እና አልፎ ተርፎም አፈ ታሪክን ብቻ ይመለከታል። ይህ ታሪክ ከሌሎች እና ከራስ ማምለጥ እንደሚያስፈልግ ፣ ስለ መተው ፣ ስለ ፍቅር እና ስለ ማቺስሞ ፣ ስለሚባለው ፣ ስለተነገረው እና ስለ ዝምታው ፣ ስለ ውሸቶች እና የተለያዩ የአመፅ ዓይነቶች።
ሁሉንም ነገር አይቁጠሩ፣ ልብ ወለድ ያልሆነ ልብ ወለድ ፣ የኖሩበትን ሀገር ታሪክ በሚነግርበት ጊዜ የሞንጌ ሳጋን ያቀርባል። የአይሪሽ ተወላጅ የሆነው አያት ካርሎስ ሞንኬ ማኬይ የእራሱን ሞት በማስመሰል የወንድሙን አማት የድንጋይ ማደሪያ ቦታ አፈነዳ። አባት ካርሎስ ሞንጌ ሳንቼዝ ከቤተሰቦቹ ጋር እና ከራሱ ታሪክ ጋር ተሰብሮ ወደ ጉሬሮ በመሄድ ወደ ሽምቅ ተዋጊነት ከተቀየረ ከጄናሮ ቫዝኬዝ ጋር ይዋጋል።
ልጁ ኤሚሊያኖ ሞንጌ ጋርሲያ ታሞ ይወለዳል እና የመጀመሪያዎቹን አመታት በሆስፒታል ውስጥ ያሳልፋሉ, ለዚህም ነው በቤተሰቡ ውስጥ ደካማ እንደሆነ ተደርጎ የሚቆጠር እና ለዓመታት እየጨመረ የሚሄድ እና የልብ ወለድ ዓለምን ይገነባል. የበለጠ ውስብስብ እና ከዚያ በኋላ ከሁሉም ነገር ከማምለጥ በስተቀር ማምለጥ አይችልም. ሁሉንም ነገር አይቁጠሩ እሱ የሶስት በረራ የትውልድ ሐረግ ነው ፣ አንድ ተደጋጋሚ እንዲሁ ቤተሰብ ሊሆን ይችላል።
የተቃጠሉ መሬቶች
በጊዜ አመጣጥ እንደነበረው። የሰው ልጅ በአዳኞች ተጠልሏል ፣ በሌሊት በተደበቀ ፍርሃት ፊት ተደብቋል። ነጥቡ ስሜቱ አንድ ነው ፣ ለከፋ ነገር ሞት ፣ ለሌሎች ምኞት ፣ ለሌሎች ጥላቻ የተጋለጠ የሕይወት አስተሳሰብ።
በጫካ ውስጥ ጥልቅ እና በሌሊት ፣ ብዙ የጎርፍ መብራቶች በርተዋል እና የስደተኞች ቡድን በሌላ የወንዶች እና የሴቶች ቡድን ተገርመው እና ጥቃት ደርሰውባቸው ፣ ወደሚኖሩበት ሀገር እና ለራሳቸው ታሪኮች በማጥመድ። ይህ የሚጀምረው በዚህ መንገድ ነው የመንገድ ልብ ወለድ የሰው ልጆች ወደ ሸቀጣ ሸቀጦች በሚቀነሱበት ብሔር የሚያቋርጥ ፣ ሁከት ሁሉም ታሪኮች የሚከሰቱበት እና ኤሚሊያኖ ሞን እንደገና የአንድን ፅንሰ -ሀሳብ የሚያጠፉበት ላቲን አሜሪካ የዱር. የ 21 ኛው ክፍለ ዘመን እልቂት ፣ ግን ደግሞ የፍቅር ታሪክ፡ የእስቴላ እና የኤፒታፊዮ የአፈና ቡድን መሪዎች። ልቦለድ እና እውነታ - የስደተኞች ምስክርነቶች ለዘማሪዎች ዝማሬዎች ቅርፅ የሚሰጡበት - የሚንቀሳቀስ ፣ የሚረብሽ እና የማይረሳ ሞዛይክን የሚሸፍኑበት እጅግ ከፍተኛ የስታይልስቲክ ቮልቴጅ እና የፍጥነት ፍጥነት ታሪክ።
በግለሰቦቹ እና በስደተኞች ብዛት ፣ ግለሰባዊነቱ ቀስ በቀስ እየፈረሰ ፣ አስፈሪው እና ብቸኝነትው ተጋለጠ ፣ ግን በሰው ልብ ውስጥ የሚታገለው ታማኝነት እና ተስፋም።
በጣም ጥልቅው ወለል
የሰው ልጅ ከዓላማው እና ከግላዊነቱ መስታወት ፊት ለፊት። ምን መሆን እንፈልጋለን እና እኛ ነን። እኛ የምናስበውን እና እነሱ ስለ እኛ የሚያስቡትን። እኛን የሚጨቁነን እና የነፃነት ፍላጎታችን ...
Emiliano Monge ሁልጊዜ ሳያሰላስል እና ግምት ውስጥ ሳይገባ ትረካ ያቀርባል። የታሪኮቹ ጥሬነት የሥልጣኔያችንን እውነት እና መከራ ለመግለጥ ይጠቅማል። ይህ የተረት ምርጫ አንባቢው ገደል እንዲገባ ያግዘዋል፣ ከልምዳችን ተነስተን ራሳችንን ለክፉ ስንተወው የሚቀረውን፣ በማህበራዊ ጥቅማጥቅሞች ፓቲና ሥር፣ በመጨረሻ ማንም ምንም ጥቅም አያገኝም። የ ጥልቅ ወለል እሱ እንደ ራሱ ተኩላ የሰዎች ምርጥ እንስሳ ነው -ከቤተሰብ ሽብርተኝነት ቅርበት እስከ ጨካኝ ፣ አካላዊ ወይም ሚዲያ ፣ ቁጣ እና መሸርሸር እዚህ ሉዓላዊ ናቸው። ገጸ -ባህሪያቱ ተንሳፋፊ ግን አጠቃላይ ፈቃድ ፣ የግል ዕጣ ፈንታ እና ማህበራዊ ዝግመተ ለውጥ በእነዚህ ታሪኮች ውስጥ ሁሉንም ነገር የሚያዝ ያልታወቀ ኃይል ሆኖ ይሠራል። ያም ማለት - ሁሉንም ነገር ያፈርሳል።
በማያቋርጥ ዘይቤ፣ Emiliano Monge ትክክለኛ የጭቆና አከባቢዎችን ይገነባል። ከእያንዳንዱ ታሪክ የመጀመሪያ ቃላቶች ውስጥ, አድብቶ ግልጽ ያልሆነ ነገር ፍንጭ ይሰጥበታል, ይህ ባዶነት ማይክሮ ዩኒቨርስን ወደ መጨረሻው ፍቺው እስኪያመጣ ድረስ በከፍተኛ ሁኔታ ይስፋፋል. የብረት ጥቁር ቀዳዳዎች በየቦታው ይከፈታሉ, ነገር ግን በዚህ ሁኔታ ቀልድ እፎይታ ወይም መውጫ መንገድ አይሰጥም, ይልቁንም ዝገትን ያጎላል. ገፀ-ባህሪያት - እና አንባቢዎች - ምናልባት ወደዚህ አለም በሄድንበት በዚህ ቀጭን ጥልቀት ውስጥ ምናልባት እዚህ እንዳልነበሩ በመጠራጠር ይገነዘባሉ እና በመጨረሻም ከመበታተን ሌላ ማፅናኛ የለም።
