ኒያዴላ ፣ በ ቢትሪዝ ሞንታቴዝ

ቢትሪዝ ሞንቴዝ አንዳንድ ጊዜ ከውጭ በሚመጣው ጫጫታ መካከል ከሹክሹክታ ወደ ጩኸት የሚሄደውን ያንን ውስጣዊ ድምጽ አዳመጠ። እና እዚህ አንድ የዚያን አቅራቢ አስቀድሞ እንደፈረደ ልብ ይበሉ።መካከለኛ»አዲሱ የባለሙያ ውርርድ ከቴሌቪዥን ሲጠፋ በጣም ጥሩ እንደማይሆን ከግምት በማስገባት።

ይህ ሁሉ በጣም በተለየ ውሳኔ ፣ በፍቅር እና በመንፈሳዊው መካከል ያለው ሀሳብ እርሷን አስደንጋጭ ፣ የዘመናችን እንግዳ እርሻ ያደረጋት መሆኑ ነው። እና በእርግጥ ፣ ነገሩ የማታለል ወይም ጊዜያዊ እርምጃ ወደኋላ እንዳልሆነ ሲታወቅ ጉዳዩ ያረጀዋል። በሃይማኖት ምክንያት ወይም በሃይማኖት ምክንያት ማንኛውም ማስቀየሪያ የተሰጠበት በዚህ መጽሐፍ ውስጥ ያለ መልእክት ሁሉ ዓመታት ይርቃሉ።

እንደገና ለመገናኘት እና እሱን ለማዛመድ ለመፃፍ ስለእነዚህ ነበር። አዲስ ፍልስፍና ወይም ጥልቀት አላገኘንም ስነ ሕይወት ቢትሪዝ ወደ ብቸኛዋ አዲስ መኖሪያዋ በማፈግፈግ። እኛ ማንም ሰው በማይመለስበት ተፈጥሮ ውስጥ የተዋሃደ ህይወትን ፣ ግንዛቤዎችን ፣ ስሜቶችን እና ስሜቶችን ብቻ እናዝናለን ፣ ሳይን ይሞታል ...

ወይም ማንንም ከማንኛውም ርዕዮተ ዓለም ማሳመን አይደለም ምክንያቱም የተወሰደው ውሳኔ እና ወደ ማፈግፈጉ የሚወስደው ጊዜ ቀድሞውኑ ትኩረትን ለመሳብ አለመሆኑን ያመለክታል። እጅግ በጣም ብዙ ቅንነት ከዚህ መጽሐፍ ይፈስሳል እና እንደ መከላከያ ሆኖ ከአከባቢው ጋር እንደሚዋሃድ እንስሳ የመሰሉ ፍለጋዎችን ስለማስተላለፍ “ብቻ” ነው ፣ ግን በተመሳሳይ ተመሳሳይ ቀለሞች የዚያ አጠቃላይ አካል ለመሆን።

ማጠቃለያ

በቴሌቪዥን ላይ ለዓመታት ሲሠሩ ቆይተዋል እንበል ፣ ‹በፕራይም ሰዓት› ውስጥ አንድ ፕሮግራም ያቀርባሉ። ሁሉም አለዎት - ዝና ፣ ገንዘብ ፣ ሙያዊ እውቅና ፣ የበለፀገ ማህበራዊ ሕይወት ... ግን የሆነ ነገር ‹ስንጥቅ› እንደሆነ ይሰማዎታል። እና ሁሉንም ነገር ትጥላለህ። ግን በእርግጥ አቆሙ። ዝና ወይም ገንዘብም ሆነ እውቅና ሊፈውሰው ያልቻለውን ጥልቅ እና በጣም ያረጀ ቁስልን እንደምትጎትቱ ያውቃሉ። እና ያንን ቁስልን ለመንከባከብ ጊዜው አሁን ነው።

ይህ የ Beatriz Montañez ታሪክ ነው። እሷ ለበርካታ አሥርተ ዓመታት ተጥሎ በነበረ የድንጋይ ጎጆ ፣ በአሮጌ የገበሬ ጓዳ ውስጥ ለመኖር ወሰነች። በአሥራ አምስት ማይልስ ውስጥ የኤሌክትሪክ ፣ የሞቀ ውሃ እና የሰው ልጅ አልነበረም። ከዚያ ባዶ ወይም ባዶ ሴት ጋር ብቻቸውን ለማየት ከባድ ለመወያየት ጊዜው ስለነበረ ፍጹም ነበር። ከፍተኛ እስራት? ሙከራ? ቁጣ? ብዙም ያነሰ አይደለም። ቢትሪዝ ሞንታቴዝ በመጠነኛ መጠለያዋ ውስጥ ከአምስት ዓመታት በላይ ኖራለች ...

በቀላሉ ለመፃፍ ተወስኗል። በመጨረሻ ፣ በ ‹ኒአዴላ› ውስጥ የነገረን ታሪክ የመፈናቀልን ነው -አንድ ሰው በእውነት ማንነቱን ለማወቅ ራስን መተው። ግን ይህንን እንቅስቃሴ አልባ ጉዞ እንዴት ማድረግ እንደሚቻል? ለብዙ ሺህ ዓመታት እንደተደረገው - እንቅስቃሴዎን ማቆም ፣ እራስዎን ከቡድኑ ወይም ከጎሳው መለየት ፣ ተፈጥሮ ሊነግርዎት የሚፈልገውን ለመረዳት ዓይኖችዎን እና ጆሮዎን ማጉላት። ስለዚህ ‹ኒያዴላ› ልዩ ትኩረት ፣ ምልከታ ፣ ማዳመጥ ልምምድ ይሆናል። በሌላ አገላለጽ ፣ በትዕግስት ፣ በትክክለኛነት እና በልዩ የግጥም እስትንፋስ ፣ ጸሐፊው ስለ አስደናቂው የዝግመተ ለውጥ ዝግመተ ለውጥ ፣ አስደናቂ እንደመሆኑ መጠን ፣ በዙሪያዋ ስለሚፈጠረው ሕይወት ይነግረናል።

የ Beatriz Montañez ጽሑፍ በሁለቱም በሳይንሳዊ የማወቅ ጉጉት (አንባቢው ከሚስበው) እና ከፍ ባለ ውስጣዊ ስሜት የሚመራ ይመስላል ፣ ተፈጥሮ በተሰራ እና በቃላት መካከል ባልተሠራ ፣ እና አንዳንድ ጊዜ እንስሳው ከእፅዋት ወይም ከማዕድን ጋር ይዋሃዳል። ከባቢ አየር ፣ ወይም ተራኪው ከምታስተውለው ፣ እና ባልተለመደ ተፈጥሮአዊ መንገድ ጽሑፉ ስለ እኛ በአጠቃላይ ይነግረናል ፣ ግጥማዊ ቋንቋ ብቻ የሚገልፀውን ፣ በንቃተ -ህሊናችን ውስጥ ያለው ሰፈራ ማህደረ ትውስታ የሚጎተቱ ቁስሎችን ደረጃ በደረጃ መፈወስን የሚፈቅድ ነው።

በዚህ መንገድ ፣ ከቀበሮ ጋር ያለው ወዳጅነት ታሪክ ከአባቱ ትውስታ ፣ መቅረት ፣ ሞቱ እና እንዲያውም የባሰ እና የበለጠ የሚያሠቃይ ነገር ጋር የተቆራኘ ነው ፤ ጣቱን በቼይንሶው ሲቆርጠው (እና የተቆራረጠውን ቁርጥራጭ ሲያነሳ ፣ ሲያስቀምጠው እና የተመላላሽ ክሊኒክ ውስጥ ለመገናኘት ሠላሳ ኪሎ ሜትሮችን በሚነዳበት ጊዜ) የዱር አሳማው ወላጅ አልባ ወላጅ መትረፉን በማረጋገጥ ጥልቅ ደስታ ተሞልቷል። ፣ ወይም ከባልደረባው አመክንዮአዊ ርቀትን እና የመጨረሻ መለያየትን ሲያረጋግጥ ፣ ወይም በአዳኝ ማስፈራራት ፣ ወይም ከዚህ ቀደም በዕለት ተዕለት ሕይወቱ አካል በሆኑት ሁሉ የመርሳት ስሜት አለመተማመን ፣ ወይም የእሱ ዕድል አሁን የሚጋራው የአዲሱ የዱር ቤተሰብ አካል የመሆን ደስታ።

ተጎሳቁሎ ከደረሰበት እና በትክክል ከተፈውሰው ከራሱ ይልቅ እጅግ የላቀ ጠቀሜታ የሚወስደውን እኛ (ከሰው በላይ የሚሆነውን) እንደገና የመቅረጽ እድሉ የሚነሳው የራሱን ዋጋ ቢስነት እና ለራሱ ያለውን ፍላጎት በመቀበል ነው። በዙሪያዎ ያለው የዱር ውበት።

አሁን በቢታዝ ሞንቴዝ ፣ ‹ኒያዴላ› የተባለውን መጽሐፍ እዚህ መግዛት ይችላሉ-