Die beroep van vertaler blyk in baie gevalle te dien vir 'n interessante en gedetailleerde benadering tot die werk van die groot vertaalde skrywers. 'N Maksimum benadering wat allerhande bronne en truuks kan onthul in die moeisame taak om die letterlikheid, die vaste frase of die vertaling van die simbool na te gaan.
Ek sê dit omdat bekende skrywers begin het met die toewyding aan die verspreiding van ander skrywers in hul eie taal. Van Ana Maria Matute te Murakami om twee skrywers net so ver te noem as wat hulle 'n kragtige genie is ...
Met Sayers gebeur iets feitlik die teenoorgestelde egter. Dit was in die middel van sy literêre loopbaan dat hy hom gewy het aan een van die mees volledige vertalings van die Goddelike komedie, 'n taak waarop hy hom met tussenposes leeggemaak het en wat hy nie in sy hele lewe reggekry het nie.
Hoe dit ook al sy, Sayers se eie werk het gestrek tussen kom en gaan van speurromans (met sy groot karakter, Lord Peter Wimsey), tot die teater; bied 'n bibliografie wat vandag nog erken word as 'n goeie verwysing na Engelse literatuur van die vroeë XNUMXste eeu.
Top 3 aanbevole boeke deur Dorothy Leigh Sayers
Die raaisel van die Bellona -klub
Die beste sages is dié wat nie ’n chronologiese leesvolgorde vereis nie. So kan enige leser delf in die avonture van die huidige protagonis om ewekansige spronge te maak, onder andere ewe genotvolle prequels of vervolgverhale sonder plotvoorwaardes.
En die Here Peter Wimsey Affairs bied die onafhanklike lesing aan, wat van elke aflewering 'n volledige werk maak. Hierdie roman wat ek in die eerste plek plaas, laat die skerpsinnigste Peter Winsey skyn in bewolkte Londen, wat in die middel van die XNUMXste eeu die lesers se vreugde was.
Die tipiese geval van die erfenis wat die moontlike gelukkiges in die gesig staar en die gelyktydige dood van die laaste twee administrateurs van die hoofstad wat versprei moet word.
Onder 'n chiaroscuro -omgewing wat karakters en omgewing naboots, maak die spanning na die waarheid sy weg tussen die maskerade van weelde en weelde.
Die lyk met 'n bril
Sayers se teaterreeks laat hierdie roman vloei deur uitgebreide dialoë waarin 'n mens humor geniet wat in Engeland ironies gemaak word, terwyl die goeie ou Peter Winsey weer probeer om die kolletjies te verbind voor die groteske geval van die dooie met 'n bril in die badkamer in Thipps se huis.
Die idee om 'n lyk te vind wanneer u voorberei op 'n ledige ontruiming, wek alreeds 'n skreeusnaakse gevoel op wat steeds oor karakters en situasies versprei. Omdat die oorledene wat op so 'n vreemde plek skuil, die verdwyning bygevoeg word, deur wie almal aandring dat hy sy dubbel is, 'n erkende figuur van die hoë samelewing.
Iemand wou hom klaarmaak en 'n fout begaan het, of inteendeel, iemand het 'n onvoltooide onderneming gehad en die een ontvoer wat nie ... 'n Groteske saak wat meesterlik deur Sayers opgelos is.
Dodelike gif
Alhoewel sy haar volkome onskuld beweer, kon Harriet Vane haar slegste kunste gebruik om haar geliefde te vergiftig, óf om iets van hom te steel óf as 'n plot vir haar volgende roman in 'n vreesaanjaende breuk in haar roeping as skrywer.
Maar Harriet stop nie daar nie en berei ook haar besondere liefdesgifdrank voor om Peter Winsey in haar arms te laat val. Die probleem is dat dit lyk asof Peter die skuld op Harriet se kop net so duidelik sien as die res van die wêreld, maar sy hart beskou dit as die voorstelling van die mees geïdealiseerde en wankelrige liefde.
Kan Harriet nog 'n karakter in jou romans wees, die donkerste? Of kan Peter Winsey werklik daardie ligglans vind wat haar vryspreek, al is dit nie heeltemal voldoende nie en net 'n kwessie van sy liefdevolle hart?
