Daar is romans wat ons konfronteer met die spookagtige verlede wat oor die protagoniste wag. Hierdie keer is dit nie soseer die verlede nie, maar die skaduwee van jouself wat daarop aandring om ten spyte van alles aan sy voete te vasklou.
Want hoe graag u ook al nuwe paaie wil loop, sy, die skaduwee, keer altyd terug sodra die son opkom. Om ons in die paradoksale kontras sekerlik daaraan te herinner dat ons donker kant altyd daar sal wees, en ons kleinding oorskadu om deur die wêreld te vorder. Dit is waar die innerlike ghetto woon, in die duisternis wat die protagonis oor sy lewe en sy besluite projekteer.
Die binnegetto is die ware verhaal van die oupa van die skrywer, van hoe die briewe van 'n ma wat in die ghetto van Warskou opgesluit was, haar ballingskap in Buenos Aires in stilte, skuldgevoelens en hulpeloosheid dompel.
'Ek weet nie of u oor die Holocaust kan praat nie. My oupa het nie probeer nie. En as ek probeer om 'n paar woorde te vind, as ek soek hoe om te sê wat hy geswyg het, is dit nie net om sy pyn te kalmeer nie: dit is nie om dit te onthou nie, maar om dit te vergeet.
Om jouself van die gruwel te red, kan 'n erger vonnis wees as om jou lewe te verloor. Dit is die ware verhaal van Vicente Rosenberg, die oupa van die skrywer, 'n Jood wat Pole in die twintigerjare verlaat het en sy ouers en broers en susters agtergelaat het om 'n nuwe lewe in Buenos Aires te begin. Daar het hy getrou, kinders gehad, die eienaar van 'n meubelwinkel geword en kontak met sy gesin versuim.
Sy ma het egter nooit opgehou om vir hom briewe te stuur nie, 'n korrespondensie wat die getuienis geword het van 'n vrou wat in die Warskou -getto opgesluit was. Hierdie briewe vertel u seun van die honger, koue en vrees wat die moord op miljoene mense in Europa voorafgegaan het. As Vicente besef wat aan die gebeur is, is dit te laat en stop die briewe.
Amigorena herbesoek die herinneringe en stilte van haar oupa in 'n verhaal wat 'n wêreldwye literêre verskynsel geword het. Finalis van die drie groot literêre pryse van Frankryk, El innerlike ghetto dit sal in 'n dosyn tale vertaal word. Martín Caparrós, neef van die skrywer en kleinseun ook van die protagonis van hierdie verhaal, was verantwoordelik vir die vertaling in Spaans.
U kan nou die roman "The interior ghetto", 'n boek van Santiago H. Amigorena, hier koop: