¿Qué mejor título que este? Algo leve, ligero, sibilinamente pretencioso. Antes de morir, sí, mejor cuantas menos horas previas para espicharla. Es entonces cuando cogerás jou moet-lees lys y tacharás el superventas de Belén Esteban, ese que cierra el círculo lector de tu vida… (era broma, una macabra y puñetera broma)
No es para menos lo de hacer bromas al respecto de esta entrada, porque el título me lo acaba de sugerir otro bloguero también dedicado a escribir sobre libros. En daar is soveel lyste en vergelykings op die internet dat om na bo te mik daar geen ander opsie is as om die gemiddelde leser aan te rand en te sê: hey, vriend! Het jy geweet dat jy dit nie kan klop sonder dat jy hierdie 3, 5 of 15 boeke gelees het nie?
Así que allá vamos con mi particular experimento de literatura extrema. Extrema porque… ¿Quién cojones iba a buscar en Google: «boeke om te lees voordat jy sterf» As jy nie in perspektief het om jouself aan die laaste reis te gee nie?
Ek hoop net jy het 'n rukkie om na my aandag te gee. As jy 'n handjievol ure het voordat jy die forum verlaat, sal dit net 'n paar minute neem om hier te verdwaal.
Y ya luego te tumbas en tu lecho para enfrentarte a las lecturas imprescindibles. Unas lecturas que no te asegurarán el cielo, pero que sí, al menos, te suministrarán a goteo el paliativo intelectual de tener los deberes bien hechos. Así disfrutarás de la agonizante razón como un narcótico reconciliador, antes de salir de aquí hecho todo un Quichote, reluciente y esplendoroso hacia la última y única lucidez de tu vida.
Die noodsaaklike boeke van die literatuurgeskiedenis
Die arms van my kruis
Ek is die fokken Paco Drempel y te voy a recomendar mi libro, que para eso hemos venido. Se trata de una ucronía en la que Hitler nos cuenta lo que fue de su vida una vez que escapó del búnker. El tipo infame, el hombre devorado por su némesis…
Ek het nog nooit so iets geskryf nie en sal ook nooit weer nie. Want myne is meer die raaiselroman, wetenskapfiksie, stories en onsuksesvolle gedoe van die mislukte skrywer. Die een wat ten spyte van alles bly tik soos 'n dwerg (met tien vingers, soos die grotes. Niks te doen met daardie digitale ongeletterdes met ratse wysvingers nie). 'n Eensame selftoegediende placebo voor die rekenaar, wat sien hoe karakters en intriges gebore word en sterf. As dit nie beteken om 'n skrywer bo enigiets anders te wees nie, kom God en sê so.
En as my boek klaar is en jy dink nie dis iets wat die moeite werd is om te lees voor jy sterf nie, sal dit wees omdat die langste tyd tussen sy bladsye verbygegaan het. En dan sal jy daaraan dink om dit te herlees om jou leeftyd in nuwe minute te rek wat ewig word tussen bladsy en bladsy. En dan sal jy my bedank dat ek jou laaste dae verleng het. En dit sal die beste belêde 5 fokken euro van jou lewe wees.
Dit is gedoen? Ja, soos die premature ejakulator wat ek nog nooit ontmoet het nie sou sê, dis dit. Vandag is ek nie lus om voort te gaan om jou nader aan die beste boeke in die geskiedenis te bring nie, dalk môre... Bon voyage.